De bevalling.

Keuzes maken.. Iets waar ik heel slecht in ben en zeker als er bij beide keuzes positieve en negatieve gevolgen zijn.. doordat de versie niet was gelukt moesten we nadenken over de bevalling, werd het een natuurlijke bevalling of toch een keizersnede? 

Thuis hebben we het er veel over gehad, de positieve en negatieve punten naast elkaar neergelegd. We waren het al snel met elkaar eens dat we de veiligste keuze voor ons kindje wilde en dan kwamen we toch uit op een geplande keizersnede. Het voelde goed om voor de veiligheid van ons kindje te kiezen maar eigenlijk wilde ik helemaal geen keizersnede.. Ergens voelde ik dat ik hierin geen keuze had als ik voor de veiligheid van ons kindje wilde kiezen en aangezien de kans 50% was dat het bij een stuitbevalling alsnog een keizersnede zou worden gaf uiteindelijk de doorslag om voor rust te kiezen, en dus te kiezen voor een geplande keizersnede.

Nu was het wachten op een datum, de datum waarop ons zoontje geboren zou worden. Ergens toch gek om te weten wanneer je kindje geboren wordt maar ergens gaf het ook rust. En daar lag dan de brief in de brievenbus, de brief met daarin de datum van de keizersnede. Stiekem was ik best zenuwachtig omdat het ook zomaar kon zijn dat het gepland stond op vrijdag de 13e, niet een hele fijne datum ondanks dat ik niet bijgelovig ben. Opluchting toen ik zag dat het maandag 16 januari gepland stond. Nu hadden we eindelijk een datum om naar toe te leven.

Zondag 15 januari werd ik om 6:00 uur wakker met buikpijn, het voelde wat vreemd maar het zakte ook weer weg en ben weer verder gaan slapen. Rond half 11 ben ik gaan douchen want we hadden die middag een afspraak in het ziekenhuis voor een intakegesprek voor de keizersnede. Onder de douche verloor ik ineens wat druppels bloed, ik riep gelijk mijn partner en op het moment dat hij in de badkamer kwam voelde ik dat er nog meer kwam, en zo viel er een grote klont bloed op de grond. Ik raakte een beetje in paniek en mijn partner belde naar het ziekenhuis. We mochten gelijk komen.

Eenmaal in het ziekenhuis werd ik aan de CTG scan gelegd, dit zag er allemaal goed uit. Ze vermoeden dat ik de slijmprop verloren was en na het intakegesprek gingen we weer terug naar huis. Thuis hebben we nog lekker het hele huis schoongemaakt zodat we na de keizersnede in een schoon huis terug zouden komen. Rond 16:30 was ik best moe en ging even op bed liggen, niet veel later kreeg ik ineens weer krampen maar deze voelde anders dan die in de ochtend. Deze waren intenser en kwamen steeds regelmatiger terug. Ik besloot het te timen met een weeën app en die gaf op den duur de melding "tijd om naar het ziekenhuis te gaan". Mijn partner belde eerst voor de zekerheid nog even naar het ziekenhuis maar die zeiden dat we gelijk maar moesten komen. Voor de zekerheid namen we de koffertjes maar mee.

Rond 19:30 kwamen we aan in het ziekenhuis. De weeën bleven maar komen en gaan. Weer werd ik aan de CTG scan gelegd en er werd en echo gemaakt. De gyneacoloog vroeg of mijn vliezen al gebroken waren omdat hij bijna geen vruchtwater meer zag. Ik had geen flauw idee want had niet echt het idee dat ik vocht had verloren. Mijn ontsluiting werd gecontroleerd en zat al op 4 centimeter ontsluiting. De gyneacoloog gaf me nog de keuze of ik gewoon wilde bevallen of toch nog met een keizersnede, hierdoor ging ik nog bijna twijfelen. Gelukkig zei mijn partner gelijk dat ik toch nog voor niets voor een keizersnede had gekozen en dat is waar dus ik besloot om bij mijn eerste keuze te blijven, het werd een keizersnede. 

Ik het volgende deel zal ik vertellen hoe de keizersnede is verlopen.