Daar ben je dan eindelijk! Daimen Rav!

09-07-2018, 12:31 uur. Daar ben je eindelijk!

Na 3 dagen weeën , en een vliegensvlugge bevalling, eindelijk bij ons (L)

Zaterdag 07-07-2020 (38+4 weken zwanger) Het is eind middag, warm en heb al een paar uur een irritant  gevoel in mijn onderrug (zoals ik altijd heb tijdens mij menstruatie) maar dan net wat vervelender :P

's Avonds kijken we lekker ouderwets SamSam (lekker oldschool), het irritante gevoel blijft maar verder geen rare dingen en geen gevoel dat het echt doorzet. We gaan op bed. 

De volgende ochtend, Zondag 08-07-2018 (38+5 weken zwanger) niets bijzonders, alleen het irritante gevoel. Eind van de middag besluit ik toch de verloskundige even te bellen om te melden dat ik het idee heb dat erg toch iets is begonnen...(mij kennende ligt er dan ineens een baby op de grond omdat ik te eigenwijs ben geweest om even te bellen en te laten checken) maar goed zolang het niet om de 5 min is lekker zo doorgaan... moeders toch op de hoogte gebracht en die is natuurlijk al in Heerenveen voor we hebben opgehangen :P hahaha

's Avond blijft het erg regelmatig hangen om de 6 min, verloskundige komt toch even langs :) 2 cm ontsluiting... er is dus wel iets aan de gang... *whoehoeee! Waarschijnlijk zet het vannacht wel door geeft ze aan :) en anders morgenvroeg bellen met een update.

In de nacht merk ik inderdaad dat het wel wat erger wordt, dus ga even lekker in bad zitten (2 uur 's nachts ;) )  ik merk dat het nu echt om de 5 min komt en zeg tegen mijn Lief dat ik nog even ga liggen en dan zo toch de verloskundige even ga bellen.... Ben ik niet gewoon weer in slaap gevallen (haha so me!) en wordt rond 8 uur wakker, en je raad het al...... geen enkele wee of iets meer te bekennen.....

Maandag 09-07-2018 The Day (L) (38+6 dagen zwanger)

Ik bel rond half 9 naar de verloskundige om te melden dat na mijn bad en de intentie om te gaan bellen ik in slaap ben gevallen en ik nergens meer last van heb (Lacht heel hard!)

ze gaat even douchen en ontbijten en wil dan wel even komen kijken, maar als ik verandering voel gelijk moet bellen.

Dus ik spring lekker onder de douche en kleed me rustig aan. Na controle helaas nog steeds maar 2 cm ontsluiting... we wachten het weer af..

Nog geen 10 minuten nadat de verloskundige weg is krijg ik uit het niets gigantische weeën. Ik besluit even lekker in bad te gaan. Boven aangekomen krijg ik een weeënstorm, ik besluit eerst in bad te gaan en dan te bellen naar de verloskundige... Op het moment dat ik wil zitten voel ik iets ''knappen'' tussen mijn benen. (ik dacht mijn vliezen) maar ik zie ineens allemaal bloed! ik stap uit bad en bel de verloskundige, Ze komt er gelijk aan. De weeën blijven komen, achter elkaar. ondertussen hang ik uit het raam om Moeders en Manlief te zeggen dat ik bloed en dat de verloskundige eraan komt. Op dat moment belt ze ook al aan. (Ze was er dus letterlijk binnen 2 minuten). Na controle blijk ik ineens 5 cm ontsluiting te hebben (binnen een minuut of 15 van 2cm naar 5 cm) waarschijnlijk zo snel dat er een bloeding mee gepaard gaat... Ik trek wat kleding aan en ga naar beneden, Vriendlief pakt alle spullen om naar het ziekenhuis te gaan (daar wilde ik sowieso bevallen maar nu moeten we sowieso ;) ) 

De rit van ons huis naar het ziekenhuis is max 7 minuten...(staat de brug ook nog open, uiteraard) en de weeën zijn nonstop... was een leuk ritje ;) 

In het ziekenhuis mag ik gelijk op bed gaan liggen.... in 7 minuten tijd van 5 cm naar 8 cm! dat gaat snel! de weeën worden steeds heftiger maar ik ben in mijn eigen wereldje ;) (cursus Yoga met ademhalingsoefeningen kwamen bij mij echt van pas! ik kon de weeën echt heel goed opvangen!)

Helaas krijgt Daimen het erg moeilijk en zijn hartslag valt af en toe weg... (nu schijnt dit tijdens persweeën welk vaker voor te komen hoor) maar ze willen toch even een draadje op zijn hoofdje om dit goed te meten. Als ze dat draadje bij hem op het hoofdje doen breekt mijn vruchtwater... Mnr heeft in zijn vruchtwater gepoept! Ondertussen krijgt hij het wel moeilijker, ik mag inmiddels gaan persen, ze leggen voor de zekerheid al een verdoving klaar om te knippen want hij moet nu echt snel geboren worden! (knip maar een eind weg, mijn baby moet eruit zsm!) zijn hartslag daalt steeds vaker en valt steeds vaker weg... de vacuümpomp word genoemd....(als ik 1 ding niet wil is dat mijn kind wordt gehaald met een vacuümpomp, ik vind dat zo zielig, dus als ik het kan voor komen dan doe ik dat!) Ik pers zo hard dat zijn hoofdje geboren wordt, ik moet even wachten op de volgende perswee maar hij komt er zelf al heel langzaam uit (zo bijzonder!) Nog 1x persen en hij is er! 

A Grand adventure is about to begin

Daimen Rav

09-07-2018

12:31 uur

48cm & 3050 gram

En wat is hij mooi! en zoveel zwarte haartjes! En het is echt waar, LIEFDE OP HET EERSTE GEZICHT! en wat een onbeschrijflijk mooi en fijn gevoel (L)

Later zal ik het verhaal om zwanger te worden, de miskramen, onderzoeken, het zwanger zijn en de tijd na de geboorte met jullie delen (L)