1 jaar geleden
Bloedverlies, help wat nu?
DEEL 2
Nadat ik aan de CTG was gelegd, waren er al snel zoals hun dat noemde ‘oefenweeën’ te zien. Ik moest voorlopig even blijven liggen om te kijken of er iets veranderde. Vanwege de kans op vroeggeboorte, werd mijn baarmoedermond gecheckt en er werd natuurlijk gekeken of ik ontsluiting had. Mijn baarmoedermond was nog perfect en ik had geen ontsluiting. Het leek rustiger te worden, dus ik mocht weer naar huis. Eenmaal thuis geprobeerd om te slapen, maar het werd maar niet rustig in mijn buik. Ik besloot in de ochtend te bellen en ik moest weer terug. Daar weer aan de CTG, nog steeds hetzelfde. Ik gaf wel aan wat last te hebben van obstipatie, daar kreeg ik wat voor mee en ik kon weer naar huis. Misschien kwamen de onrustige buiken wel door obstipatie, gaven ze in het ziekenhuis aan. U gaat echt niet bevallen mevrouw. Dit was rond 16:00uur.
Eenmaal thuis kon ik mijn rust echt niet terug vinden. Ik probeerde echt van alles, maar het leek elk halfuur maar erger te worden die ‘oefenweeën’. Met heel veel moeite besloot ik toch terug te bellen, maar wat hier gebeurde kon achteraf gezien echt niet. Er werd namelijk tegen mij gezegd: Mevrouw, u bent hier vanmiddag nog geweest, toen ging het ook wel weer, Kijk het nog maar even aan. Ga even proberen te douchen, probeer te ontspannen. Ik zei uhh okee, hing op en kon alleen naar huilen.
Ik liep naar boven richting de douch, ik stond in de badkamer en had absoluut geen kracht om de douch in te gaan. Ik besloot maar op bed te gaan liggen. Zelfs dit ging na een halfuur niet meer, ik besloot dat het tijd werd om terug te gaan bellen naar het ziekenhuis. Ik ging rechtop zitten en voelde mij ‘leeg’ lopen aan de onderkant. Ik schrok en dacht mijn vliezen zijn gebroken. Ik haastte mij naar de badkamer, schrok me rot, mijn hele ondergoed zat onder de bloed en stolsels. Help wat nu??
ByNikita
❤️