Bevallingsverhaal vertellen?
Bevallen.. Het doet ons allemaal veel. Ik heb gemerkt dat alle (pas-) bevallen vrouwen graag praten over hun bevalling(en). Ik ook! Je wilt gewoon vertellen wat je overkomen is. Bevallen is zowel verschrikkelijk, afschuwelijk zwaar, als ontzettend krachtig en wonderlijk. Iets om onwijs trots op te zijn. Wat voor bevalling dan ook. Een compleet kindje, in jouw buik gegroeid en dan mag het eindelijk geboren worden. 9 maanden lang naar uitgezien, dan bevallen en een weekje de tijd om dat verwerken. Is die verhouding niet scheef?
Ik had het gevoel dat ik m'n bevallingsverhaal in de kraamweek kwijt mocht, maar daarna moet je er maar stil over blijven. Ik vond het echt iets wat ik moest verwerken. Ik heb na alle drie mijn bevallingen mijn verhaal opgeschreven. Om het even een plekje te geven en zo eens helder te hebben voor mijzelf wat er nou gebeurd is, maar het liefst vertel ik mijn bevalling verhalen zo af en toe nog eens aan iemand.
En jij?
Anoniem
Wat herkenbaar! Voor mijn bevalling erg nuchter, begreep niet zo goed wat men bedoelde “bevalling verwerken” tot ikzelf onlangs bevallen ben. Hele heftige bevalling gehad en al heel veel tranen om gelaten. En waarom? Onze dochter is toch gezond? Maar het was zo’n ingrijpende gebeurtenis. Een afscheid van mijn prachtige zwangerschap en het begin van een nieuw avontuur.