1 jaar geleden
bevallingsdag 3
als je dacht dat je de tweede bevalling altijd makkelijker ging..
In mijn vorige blog heb je kunnen lezen dat ik s'ochtends een ruggenprik kreeg en de weeën op wekkers aangezet werden.
Ergens voelde ik me goed geen last van de weeën, ik kon mijn bed uit maar hey prima (geen weeenstorm net zoals bij mijn dochter)
Ergens rond de klok van 15.00 uur begon ik licht de weeën te voelen, ik hoefde toen nog geen verhoging omdat ik de weeën netjes kon opvangen.
Rond 16.00 werden ze heftiger en had ik steeds meer moeite met ze op te vangen en zat ik op 8.5 cm.
Werd in andere houdingen gezet en rond 17.00 had ik 9.5 cm. De verloskundige gaf dat zodra ik een pers wee had mocht ik persen. Echter had ik geen persweeën...
Er is besloten dat ik tijdens elke wee moest proberen te persen. na 5 weeën kreeg ik eindelijk mijn pers weeën.
Ik ga even controleren met het echo apparaat of u kind nog goed ligt
Tijdens de persweeën kreeg ik bepaalde pijn in het midden van mijn buik, deze pijn kon ik niet beschrijven wat wel weet dat ik hier door niet kon persen, met elke pers werd de pijn heftiger.
Ik weet dat de verloskundige zei ik ga even voelen of u kind nog goed ligt, vervolgens zei ze ik ga de echo apparaat erbij pakken...
Ze controleerde en zei niets.
De gynaecoloog komt binnen en ik zie dat het dezelfde gyn is als die mijn dochter te wereld gebracht heeft. Direct kreeg ik een paniek aanval en was ik onwijs bang dat dit kindje ook 'slecht' ter wereld zou komen.
Hij kwam en hij zou mee voelen met persen, echter had hij ook door dat het persen niet meer ging, helse pijn, paniek aanvallen tijdens het persen...
Hij liep weg en kwam terug en zei ik ben bezig met het regelen van een O.K. we gaan een spoedkeizersnee uitvoeren.
Je kindje is niet naar de uitgang aan het gaan maar hij is gedraaid en naar boven gegaan, we hebben nu te maken met een sterrenkijker.
Op een gegeven moment bleef het niet bij de verschrikkelijke pijn in het midden van mijn onderbuik.. maar kreeg ik hem ook in het midden van mijn onderrug.
Zodra ik een perswee kreeg werd het een helse pijn en kon ik niks doen..
Tijdens elke perswee had ik een helse pijn en kreeg ik paniek aanvallen.. 'T trauma van mijn vorige bevalling zat dus toch dieper dan iedereen dacht...
We gaan de gynaecoloog oproepen zodat hij ook even kan mee bepalen werd er gezegd...
Ik kreeg direct paniek.. aan mijn linkerkant stond mijn man die mij probeerde rustig te krijgen, tijdens de gehele bevalling stond de gynaecoloog in opleiding aan de rechter kant, tijdens het persen etc. probeerde zij mij rustig te krijgen. Tijdens mijn paniek aanvallen probeerde ze mij rustig te krijgen en nu ook op het moment dat ik er geroepen werd dat ik een keizer snee kreeg..
Ik wilde dat de gynaecoloog in opleiding mee ging, maar helaas kon zij niet mee en gingen mijn man en de verpleegkundige mee.
Er was nog één probleem... mijn ruggenprik werkte dus niet meer optimaal en dit betekende dat ze dus niet wisten of de verdoving zou werken of dat ik onder volledige narcose moest.
Dat laatste wilde ik absoluut niet....
