bevalling 1ste kindje

 na lang wachten komt de uitgerekende datum in zicht, ik zit bij de buren het is 7 uur savonds op 18-01-2010. ik voel steeds wat krampjes en automatisch kijk ik naar de klok ong elke 10 minuten komt zo'n krampje. zou dit het zijn? nee kan niet, mijn moeder zei als er een wee komt weet je dat echt wel. en ik wist het niet dus het zal wel niet. rond 9 uur houd het op niks meer, oke vals alarm. we zijn naar huis gegaan en hebben nog even gezellig gedaan samen. en dan lekker slapen. om klokslag 02.00 uur wordt ik wakker. weer wat krampjes niet benoemingswaardig maar ik voel ze... of hoop ik het zo graag dat ik het bedenk?? ik blijf wakker ik kan niet in slaap komen ik voel me goed ik voel me klaar wakker. me man ligt nog te slapen ik wil hem niet wakker maken hij moet zo meteen gewoon werken. rond 3 uur ga ik toch is schrijven elke paar minuten komt wel zo'n krampje zou het??? nee!!! want volgens mij moeder voel je het echt wel. oke ik wacht rond 5 uur zit ik in bed en ik blaas zachtjes tijdens zo'n krampje. HUH deed ik dat?? ja dat deed ik!! oke dan is het misschien wel een wee!? ik weet het niet en bel me moeder, me moeder komt er aan zegt ze ze drinkt een bakkie koffie en haalt me zus op die wou ook graag bij de bevalling zijn. ik maak me man wakker ik zeg dat me moeder en me zus zo komen dat ik misschien wel ga bevallen!!!

om 6 uur komen me moeder en me zus en dan komt er wat meer vaart ik was in dat uurtje snel nog wat dingetje op gaan ruimen en dat bracht schot in de zaak de krampjes werden scherper en duurde wat langer. toen me moeder er eenmaal was ben ik lekker gaan douchen en toen kwamen de weeën. ik moest stil staan als er een kwam en moest wel wat blazen. rond 8 uur belde we de verloskundige omdat ik toch aan het rommelen was maar de vliezen bleven zitten misschien kon ze me vliezen breken dan zou het allemaal wat sneller gaan.

om 10 uur kwam hij DE WEEENSTORM oh god wat een ellende de wee kwam links op en zakte rechts af maar hij was nog geen eens weg en er kwam een nieuwe... en nog een..... en nog een... en nog een.... o mama dit is echt niet leuk hoor. half 12 ik zit nog steeds in de weeën storm. mama ik kan dit niet meer hoor, geen pauze niet op adem komen ze blijven komen en gaan. me moeder belt nog eens naar de verloskundige dat het nu toch echt wel tijd wordt dat er iemand komt om me te verlossen van me vliezen. dan doen we weeën immers meer.

rond 12uur komt ze dan eindelijk is een keer. na het verhaal gehoord te hebben en wat gedronken te hebben besluit ze eindelijk te voelen (rond half 1) vragend kijk ik haar aan en???? 4cm zegt ze opgewekt! wat???? 4cm?? nee grapje toch dit alles en 4 cm?? maar me moeder kijkt me aan me een geruststellende blik en zegt dat alles goed komt. de verlos prikt me vliezen door en de weeën worden harder, scherper maaar met pauze, heerlijk!

rond 1 uur voelt ze nog eens 5 cm maar cyrelle ligt om het hoekje. ze verteld dat ze zo een afspraak heeft en dat ze daar even heen gaat en later nog komt kijken. me moeder geeft aan dat ze niet gaat halen en dat ze moet blijven. ondertussen lig ik stuk te gaan ik heb het gevoel dat ik niet meer kan. en dan komt het "ik ga dood gevoel" me moeder zei als je dat voelt ben je er bijna. dus ondanks dat gevoel voel ik me blij ze komt bijna eindelijk mijn kleine meisje. de verloskundig klinkt geïrriteerd en verteld me dat ik me niet moet aanstellen dit wordt volgens haar nog veel erger en het kan wel 7 uur vanavond worden voor ze komt!! wat???? nee dat meen je niet he?? mama?? is dat zo?? nee toch?? nee he?? dan ga ik echt dood?? maar me moeder kijkt zelfverzekerd en knikt geruststellend naar me en zegt "ze is er bijna je doet het heel goed".

half 2, de verlos is geïrriteerd en wil eigenlijk nog naar die afspraak om 2 uur, me moeder heeft haar gezegd dat als ze gaat dat alles wat hier gebeurd als zei er niet is haar verantwoordelijkheid is. ze kiest eieren voor de geld en blijft zitten maar geeft aan dat het onzin is en dat ik maar even moet gaan douchen want dan zou ik opknappen. me zus gaat met me douchen, maar in de douche trek ik het niet meer "ik kan dit niet meer Marijke ze spuiten me maar plat ze snijden het er maar uit maar ik doe het niet" zei ik. waarop me zus zei "prima doen we dat kleed je jezelf maar aan gaan we in de auto naar het ziekenhuis daar de hele tijd wachten en lopen, voel je je vast een stuk beter" oke oke daar had ze een punt dat klonk niet erg ideaal nee. oke kom op die douche uit en hopen op het beste. om 10 voor 2 lag ik in bed ik trok het echt niet meer TOT me moeder de verlos verplichte om te voelen (dat wou ze steeds niet doen namelijk) met volle tegenzin deed ze dat ze keek geschrokken en zei " ga maar persen je hebt volledige ontsluiting" na een valse start door de eerste pers met me hooft te doen (geen aanrader kan ik je vertellen ging bijna nokkie) had ik 4 persen daarna me meisje op me buik liggen om precies 14.00 uur op 19-01-2010 de uitgerekende datum! en de verloskundige...... tja die zat er flink naast!