Bevallen tijdens de sneeuwstorm!

Vrijdag 5 februari ben ik 40 weken en 5 dagen zwanger. Over 2 dagen verwachten ze temperaturen van -15 en 20 centimeter sneeuw. In mijn buik is alles nog rustig op dat moment. Mijn man is ook heel relaxed en zegt dat ik me geen zorgen hoeft te maken, want zijn auto kan prima in die sneeuw rijden. Ja ja denk ik. Vreselijk lijkt het me om met heftige weeën met 30 km/u naar het ziekenhuis te moeten rijden.

Zondag 7 februari ben ik 41 weken zwanger. We doen de gordijnen open en de wereld buiten is helemaal bedekt onder een dikke witte laag sneeuw. Echt prachtig ziet het eruit! Het waait alleen heel hard en vanwege de kou voelt het snijdend tegen je huid. Onze kindjes vinden het dus ook al snel veel te koud buiten.

Rond 9.30 uur komt de verloskundige (lopend) bij mij thuis, want mijn vliezen worden geprikt. Gaat het nu dan echt beginnen? Ik vraag me nog even af of dit pijn doet, maar die week ervoor ben ik 3 keer gestript en dit stelt daarbij niets voor. De vliezen breken en het blijkt dat het kindje in het vruchtwater heeft gepoept. We moeten dus gelijk naar het ziekenhuis! Aan de ene kant ben ik daar heel blij om want dat betekent dat ik met 30/40 minuten op de juiste plek ben. Hoeveel sneeuw er dan nog valt, maakt mij niet meer uit. Ik en onze baby zijn op het ziekenhuis! 

Op het ziekenhuis krijg ik direct wee opwekkers toegediend. Het begint met een zeurderig gevoel in je onderbuik en rug maar al snel gaat dit over naar sterke weeen. Pff zo voelde het ook alweer, wat mega verschrikkelijk. Bij mijn eerste kindje had ik geen idee wat ik kon verwachten en zag ik er 0,0 tegen op. Bij mijn tweede kindje dacht ik, de eerste heeft de weg al vrij gemaakt dus dit wordt makkelijker. Nou, beide vond ik vreselijk. Bij deze derde zag ik er daarom voor het eerst tegenop tijdens de zwangerschap.

Deze derde bevalling ging echter zo veel sneller! Je bent dan veel minder uitgeput en kan beter en sterker persen, waardoor onze zoon Maas binnen 15 minuten na de eerste keer persen was geboren! Om jullie een vergelijk te geven, bij mijn eerste heb ik daar bijna 2 uur over gedaan.

Ik heb zoveel respect voor alle vrouwen! Voor mij is het niet de mooiste dag van mijn leven, want het is echt geen pretje. Maar voor mij is het wel hetgeen waar ik het meest trots op ben. Dat hebben we toch maar mooi samen gedaan: ik, mijn man en ons kleintje. Wat hebben we hard gewerkt en wat een geschenk dat alles goed is gegaan! Vanaf daarna komen er nog genoeg hobbeltjes op je pad tijdens de kraamperiode, maar dat zie ik als kleinigheidjes. Na de bevalling begint voor ons het echte genieten. Samen met dit mooie sneeuwwonder!

Hoe zouden jullie de bevalling omschrijven?

Liefs, Merel