Bevallen op Bali deel 1

En toen zaten we ineens in de auto op weg naar de  bevallingskliniek die gelukkig maar op 5 minuten rijden van ons tijdelijke onderkomen zat. We kwamen daar aan en ik mocht meteen mee voor een check. Helaas nog maar twee centimeter ontsluiting waardoor mijn man en ik er wel wat voor voelde om toch nog maar even terug te gaan. Ze wilde mij echter niet meer laten dus er zat niets anders op dan ons te gaan settelen en te wachten op meer centimeters.

Helaas hadden ze nog geen 'delivery room' klaar dus mochten we ons gaan settelen in de 'recovery room'. We hadden van alles meegenomen om ons er zo goed mogelijk thuis te voelen ik had daar echter geen zin in en wilde alleen maar rondlopen. Slapen zat er voor mij niet meer in. Mijn man daarentegen kon nog net een paar uurtjes mee pakken. HIj zorgde ook voor een heerlijk ontbijt van het restaurant Mother, hoe toepasselijk, al moest ik daar niets van weten. Achteraf super dom want ik had de energie wel goed kunnen gebruiken.

Rond een uurtje of 11 was de delivery room bijna klaar en vond ik het tijd worden mijn doula in te schakelen. Ze kwam meteen en had ook nog een paar verse croissantjes meegenomen van mijn favoriete Franse bakkerij, ze roken heerlijk maar helaas kon ik het niet wegkrijgen. AliSun maakte meteen van de delivery room iets gezelligs door een infuser aan te zetten met eucalyptus geur en mijn man zette zijn 9 uur durende playlist op (Birth- welcome to planet earth, te beluisteren via Spotify).

Ik liep ondertussen gewoon lekker door en wisselde dat af met op de wc zitten. Ik had continu het gevoel dat ik moest poepen maar dat bleken ook de weeën te zijn. Ik dit had ik niet zien aankomen, ik verwachtte buikweeen…

Doordat de weeën elkaar in rap tempo opvolgen had ik weinig tijd om op adem te komen. AliSun hielp me door de weeën weg te masseren op de momenten dat ik van de wc af durfde te komen en even tegen het bed aan moest leunen omdat ik even een pauze wilde inlassen van het vele lopen. Gelukkig had ik de delivery room voor mijzelf. Daarnaast was het lekker weer en kon ik ook even het kleine tuintje achter de kamer inlopen. Vanwege de aangename temperatuur liep ik ook lekker in een bikini topje en een onderbroekje rond. Ik liep, hing tegen het bed aan, bewoog op mijn yoga bal en zat op de wc. Dat is hoe ik het me herinner tot aan het persen.

Ik had inmiddels een tweede doula er bij een Zweedse doula die haar laatste dag vrijwilligerswerk deed bij de kliniek voor ze weer naar Zweden vertrok. Christine bleek een geschenk uit de hemel. Zij kende alle verloskundigen goed en werkte dan ook perfect met hen samen. AliSun en mijn man sloten zich daarbij aan en zo had ik een heel team om me heen dat mij langzamerhand begon klaar te stomen voor het persen. Ik weet nog dat ik op de klok keek, bijna 17:00 uur en dacht voor het donker zal ze er wel zijn. (Op Bali is het elke dag rond 18:30-19:00 donker)