Bevallen met HG
Vijfendertig weken zwanger, lichamelijk en mentaal helemaal op van 9 maanden spugen, misselijk zijn en plat liggen. Maar dan moet je nog gaan bevallen. Hoe ga ik dat voor elkaar krijgen? Het zou mijn eerste bevalling worden, dus ik had geen flauw idee wat ik ervan kon verwachten. En gezien de staat van mijn lichaam, maakte ik me zorgen of ik de bevalling wel vol zou houden.
Toen ik de 30 weken gepasseerd was heb ik mijn zorgen over de bevalling bij de verloskundige neergelegd. Deze stuurde me wederom door naar gynaecoloog, om een eventuele inleiding te bespreken. De gynaecoloog kende het verloop van mijn zwangerschap en stelde meteen voor om me in te leiden met 38 weken. Aan de ene kant was ik opgelucht, maar aan de andere kant voelde ik me schuldig. Als mijn baby nog niet klaar was om geboren te worden, moest ik dan niet even doorzetten voor haar? Maar de gynaecoloog stelt niet zomaar een inleiding voor, toch? Maar ik kan toch nog best een paar weken volhouden? We gingen akkoord met de inleiding.
Ik was blij dat ik een datum had om naar uit te kijken en ik mijn dochter zou gaan zien. Maar er zat ook angst voor de inleiding. En geloof me, in deze is google niet je beste vriend. Ik las over weeën stormen, natuurlijke bevallingen boven een inleiding en dat de kans op een keizersnede groter is bij een inleiding. Ineens voelde het alsof 12 augustus nog heel ver weg was.
Maar zoals altijd, kwam ook 12 augustus 2019 en om 16.00 uur moesten we ons melden in het ziekenhuis. We lieten ons huis schoon en opgeruimd achter, wetende dat we de volgende keer met z’n drieën thuis zouden komen. Met de ingepakte spullen gingen we op weg, we hadden niemand laten weten dat ik ingeleid zou worden. Ik wilde voorkomen dat we constant de vraag zouden krijgen of ze er al was? Ik had zo’n gevoel dat het wel eens lang zou kunnen gaan duren.
Bij aankomst werd er eerst gekeken of er al ontsluiting was, de verloskundige vertelde me dat wanneer er 2 of meer centimeter ontsluiting was ik weer naar huis mocht gaan. Ik was verbaasd, want dit had niemand me verteld. Ik zag het ook niet zitten om weer naar huis te gaan en in de ochtend weer terug te komen. Maar de verloskundige gaf aan dat er 1 centimeter ontsluiting was, dus er zou die avond een ballonkatheter geplaatst worden.
Rond 18.00 uur was ik aan de beurt en werd ik meegenomen naar een andere ruimte. De verloskundige had ik ondertussen al een aantal keren in het ziekenhuis gezien en ik voelde me op mijn gemak bij haar. Er was nog een assistente bij en mijn toenmalige vriend, laten we hem voor het gemak in dit verhaal even R noemen, stond ondertussen naast me. Ik mocht weer in die charmante stoel gaan zitten, met mijn benen in de beugels. De verloskundige vertelde stap voor stap wat ze ging doen en vroeg me iedere keer of het ging.
Het plaatsen van de ballon zelf voelde niet prettig, ik merkte dat ik het warm kreeg maar ik ging er vanuit dat dit erbij hoorde. Ik zei dan ook dat alles goed ging. Op het moment dat de verloskundige begon met het vullen van het ballonnetje, begon alles te draaien, het zweet brak me uit en ik kon niets meer horen. Ik sprak dit uit naar de verloskundige. R gaf later aan dat op dat moment mijn ogen wegdraaide. Ik hoorde de assistente tegen me praten terwijl ze met een washandje over mijn gezicht wreef. Ze benoemde dat ik bij moest blijven en ondertussen ging R met iemand anders mijn bed halen. Ik werd op het bed getild en langzaam kon ik de vragen weer beantwoorden die me werden gesteld. Terug op de kamer benoemde de verloskundige dat er nog niet genoeg water in de ballon zat, maar dat ze gezien de reactie van mijn lichaam een uur zouden wachten met vullen.
Een uur later had ik nog steeds krampen in mijn buik en voelde me niet zo lekker, maar het ging een stuk beter. De verloskundige benoemde dat ze deze ballonkatheter al ontelbare keren had geplaatst, maar dit had nog nooit had meegemaakt. Ze gaf aan dat ze de ballon dan ook niet helemaal zouden vullen met water. De rest van mijn “originele” bevalling zal ik de volgende keer met jullie delen.
Anoniem
You can do it!!
mevrouw.K.Mary
Kruidengeneesmiddelen die miskramen helpen stoppen en u ook helpen zwanger te worden. Dr sacre kruidengeneeskunde is de beste die ik ken, het medicijn heeft me geholpen zwanger te worden en ook te helpen bij het stoppen van miskramen die altijd gebeuren als ik zwanger word, neem contact op met dr sacre op bel of whatsapp (+2349076034359) e-mailadres:sacretempleofpower@gmail.com @ Hij is de beste kruidkundige die ik ken, daar kan ik van getuigen mevrouw .K.Mary