Bevallen met gbs bacterie en in coronatijd

In mijn vorige blog vertelde ik jullie over mijn zwangerschap, en dat ik de GBS bacterie had opgelopen. En hoe mijn thuisbevalling dus toch een ziekenhuis bevalling werd. 

Ook heb ik een tijd geleden een blog geschreven over mijn bevalling van de 2de, onze zoon, na die bevalling ben ik mezelf totaal verloren, was ik onwijs bang voor een eventuele volgende bevalling en heb ik echt een hele tijd nodig gehad om mezelf en derest van mijn leven weer een beetje op de rit te krijgen. 

Op 28 juli 2020 werd ik ingeleid doormiddel van een ballonnetje, en op 29 juli moesten wij ons om 07:00 op de verlos afdeling melden voor de echte inleiding.

De nacht van 28 op 29 juli, je kan het wel raden, was ronduit kak😅 ik was enorm gespannen, de ballon deed in iedergeval zijn werk, ik heb de hele nacht mega oncomfortabele weeën gehad. De wekker ging om half 6, de weeën waren weer wat afgezakt, ik heb even lekker een warme douche genomen, en heb mezelf in mijn mega sexy beval pakkie gehezen😄. Man lief bakte een lekker gebakken eitje, en om kwart over 6 stond mijn moeder voor de deur, brak😂 niet van de drank hoor, maar van het niet slapen en de zenuwen🤣 zij zou deze dag op de andere 2 kindjes passen.

Vanwege de corona en alle regels mochten de opa's en oma's niet in het ziekenhuis komen, super balen want ik hou van mensen om mij heen.. maar goed even voor 7en liepen we de verlos afdeling op. We werden gelijk naar een mooie kamer gebracht, mijn eigen verloskundige zou die dag mij bevalling leiden, die was al vanaf 05:00 uur al in een kamer naast ons met een andere bevalling bezig, ze kon dus zo door rollen.

Om half 9 kwam ze bij ons kijken, de weeën waren gestopt, en ze zou even kijken of de ballon zijn werk had gedaan en of hij dus al uit de baarmoeder was gekomen. Dood eng vond ik het, maar ja hoor hij lag los en kon dus gelijk verwijderd worden. Daarna is ze weer terug gegaan naar de kamer naast ons, aangezien ik nog een shot antibiotica moest krijgen van de verpleging in het ziekenhuis ging het dus nog wel even duren. Om 9 uur is de antibiotica aangesloten, na 2 uur zou deze volledig zijn toegediend, en tot die tijd moest ik aan de CTG blijven liggen om de kleine meid in de gaten te houden.

Uiteindelijk om kwart voor 12 kwam een verloskundige van het ziekenhuis zelf de vliezen breken, van de zenuwen kon ik mn benen niet normaal ontspannen, ze zagen vaker gespannen vrouwen, maar dit spande de kroon😂 want toen bij de vorige bevalling mijn vliezen werden gebroken, belande ik meteen in een weeën storm. Bang om dit weer te krijgen en daar totaal nog niet klaar voor was.

Vliezen breken in uiteindelijk goed gegaan, de weeën kwamen alleen niet op gang. Om 1 uur kwam mijn eigen verloskundige binnen (andere vrouw was bevallen) met haar hebt ik zo'n goede klik, ze wist me echt even gerust te stellen. Om 2 uur ging de tweede shot antibiotica er in, weer 2 uur aan de ctg, wat een vreselijk iets is dat, bij elke beweging verliest dat ding zn signaal. Maar ook nu nog steeds geen goede weeën, af en toe wel 1 tussendoor, maar die waren goed te doen. Om 5 uur kwam de voedings assistent binnen, of we wat willen eten, nou eigenlijk niet, maar na aandringen van man en verloskundige toch wat besteld. Doperwten en wortelen, om 17:16 ging de eerste hap er in, ik had het nog niet doorgeslikt of er kwam een vreselijke wee opzetten (na die dag kan ik dus nooit meer doperwtenen wortelen eten), vanaf dat moment is het niet meer gestopt, na een kwartier riep ik dat ik het gevoel had dat ik mee moest drukken, de verloskundige schrok, die dacht letterlijk wtf meid je bent net een kwartier bezig😂 na controle bleek ik 6 cm te hebben, ik moest dus even volhouden nog, 1.5 uur later voelde ik het hoofdje er echt uit komen, vreselijk moment vind ik dat echt niet normaal, ik heb geschreeuwd dat ik ze hier voor had gewaarschuwd, dit moment wil ik niet meer ik wil naar huis🤣 jammer meid benen wijd en gaan met die banaan, na heel wat gevloek en 10 minuten verder was daar om 19:05 ons allermooiste meisje💗 Nika Evi Loïsa 💗 met een mooi gewicht van 3440 gram. Wederom weer tot over onze oren verliefd, ik had het weer geflikt! 

Om half half 8 hebben we het thuisfront ingelicht, oma en grote broer en zus zaten ongeduldig op een telefoontje te wachten, via beeld bellen konden ze voor het eerst hun zusje/kleindochter ontmoeten, wat een mooi maar gek moment, we hoorde luid geklap en gejuich❤ 

En als je denk dat je het ergste gedeelte hebt gehad dan moet die placenta er nog uit, die had er alleen niet zo'n zin in... hup weeën opwekkers er in en daar was hij dan 19:40. Eindelijk kon de onderkant met rust gelaten worden😂 niks meer van over... zo voelt het in iedergeval.

Gelukkig mochten oma en broer en zus voor een half uurtje even langs komen om hun zusje dan eindelijk in het echt even vast te kunnen houden. De andere opa en oma mochten helaas niet komen, en konden dus pas een dag later hun kleindochter ontmoeten.

Het mooiste is nog dat uiteindelijk alles zo goed was gegaan, dat ik dus echt deze keer met een positief gevoel kan terug kijken op deze bevalling. Ons meisje heeft niks overgehouden aan de gbs bacterie, en is nu een gezond meisje van alweer 7 maanden.

En ohja in Oktober dit jaar wordt ze grote zus❤