Bevallen en toen

Na 20 uur weeën en 2 uur persen was daar ons meisje. Ze klonk alsof ze aan het snorkelen was. De verloskundige zei dat ze wat vocht in haar longen had en ze haar wat moesten stimuleren. Ze bleven maar aan haar trekken en wrijven maar ze klonk niet beter. Ik zat nog op de baarkruk en hoorde dat er nog van alles uit mij kletterde. Mijn vriend keek en vroeg of het wel goed ging want blijkbaar was dat waterval geluid bloed. De verloskundige zei dat op de baarkruk dit normaal is ivm zwaartekracht. 

Ze wilde toch even naar de kleine kijken dus moesten we samen op bed gaan liggen. Ze kreeg met een masker wat zuurstof toegediend. Daarna leek het beter te gaan en bij mij was het bloeden gestopt. Maar na 5 min zei de kraamhulp dat ze toch wat grauw zag en weer moest ze beademt worden. Met een slijm zuigertje hebben ze het vocht weg weten te halen en klonk ze weer goed. Op dat moment zouden we de navelstreng gaan doorknippen. 

Ik voelde wat druk en zei dat ik moest persen. Pers maar wat mee werd er gezegd. Toen ik dit deed kwam er een vloedgolf van bloed. Ik zag de paniek in de verloskundige haar ogen. De navelstreng moest nu door geknipt worden en met spoed ambulance A1. Ik moest weer persen en ze hielpen wat mee door aan de navelstreng te trekken. Hier knapte een adertje in en binnen no time zat ik en alles om mij heen onder het bloed. Mijn vriend is in paniek spullen gaan pakken voor het ziekenhuis en binnen 5 min hadden we een ambulance op de stoep. Niet veel later volgende de tweede ambulance gevolgd door een trauma helikopter en een brandweer. Ik lag boven en moest via het raam naar buiten. 

Het stormde die dag heel hard en in lag in een bakje van de brandweer. Er stond wel 20 man personeel beneden en met spoed werd ik richting het ziekenhuis vervoert meteen de OK op. Om 7 uur waren we daar en om 9 uur kwam ik weer bij. De placenta was blijven zitten (fluxus) en is handmatig verwijdert. Ik was 3 liter bloed verloren en kreeg een bloedtransfusie.

Eenmaal op de kamer kon ik eindelijk mijn kleine meid vasthouden. Ze was perfect en helemaal gezond verklaart. We moesten 1 nachtje blijven maar mochten daarna met zijn 3e naar huis. 

Lichamelijk was dit heel zwaar maar wat ik niet wist was dat het na 7 weken ook geestelijk heel zwaar werd.

Word vervolgd