Belang bellen bij minder leven voelen.
Geboorte van Jonah
Hierbij wil ik graag mijn verhaal delen omdat er in de praktijk nog te vaak niet word gebeld bij minder leven voelen in de zwangerschap. Uit eigen ervaring weet ik dat je vaak denk “ach het zal wel niks zijn” of “ik wil niet tot last zijn”. En zeg nou eerlijk, vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent zijn er eigenlijk altijd zorgen, jammer genoeg is er geen luikje dat we even kunnen spieken of alles wel goed gaat. Toch heb ik aan de lijve ondervonden waarom het zo onwijs belangrijk is om altijd te bellen bij zorgen en bij het voelen van minder leven.
Mijn zwangerschap was sowieso net iets anders, ik heb diabetes type 1 en werd daarom al extra goed in de gaten gehouden met elke 2 a 3 weken een echo en controle. Tijdens mijn hele zwangerschap heb ik zorgen gehad of het wel goed ging met de baby en ik heb ook een dopler gekocht om af en toe even de kunnen luisteren naar het hartje, dit gaf mij veel rust. Ook ben ik 2 keer opgenomen geweest omdat ik minder leven voelde maar ik mocht dan dezelfde of volgende dag weer naar huis. Dit maakte dat ik ook vaak bij zorgen dacht “het zal wel niks zijn”.
Op 1 januari werd ik wakker met een enorme schoonmaak en opruim drang. Ik was toen 34 weken en 2 dagen zwanger. Ik ben toen alle kerstspullen gaan opruimen en het huis gaan schoonmaken en opruimen. Toen ik eind van de ochtend klaar was merkte ik dat het stil was in mijn buik, even rustig zitten en kijken naar mijn buik maar er kwam geen beweging. Gek maar misschien doordat ik druk ben geweest was hij nu ook rustig, misschien even wat eten en drinken want dan krijgt hij vaak de hik maar nee, niks. Als laatst dacht ik even gaan liggen op mijn linkerzij, in die houding viel ik in slaap. Toen ik wakker werd bekroop mij een gevoel wat ik niemand kan beschrijven, een heel naar, koud en onwerkelijk gevoel, er klopt iets niet… Ik heb nog even gedacht “ik wacht het nog een dagje af want ik heb toch een controle afspraak morgen” maar dit voelde niet goed en rond 15:00 heb ik het ziekenhuis gebeld en een uur later lag ik aan de CTG, hier kwam gelukkig gelijk een hartslag maar de CTG bevestigde ook de weinige beweging en ook op de echo zagen ze geen bewegingen. Al vrij snel werd besloten om de baby te halen en in eerste instantie dachten ze aan een inleiding maar eenmaal op de beval kamer aangekomen en na overleg met een andere gynaecoloog werd er besloten om nu gelijk naar de OK te gaan voor een keizersnee.
Ik ben onder algemene narcose bevallen van onze zoon omdat de ruggenprik niet voldoende werkte en er geen tijd was om te wachten. Om 18:48 is Jonah geboren. Jonah was spierwit en had geen ademhaling, niemand had verwacht dat hij zo slecht ter wereld zou komen. Met zuurstof ging het gelukkig na een aantal minuten beter met hem maar hij was nog zeker niet hoe het moest zijn.
Jonah bleek een HB van 3 te hebben, ongeveer 15 punten lager dan een pasgeboren baby hoort te hebben, hij bleek 1/3 van zijn bloedvolume in mij te zijn verloren en het was een heel acuut probleem. Waarom hij zoveel bloed was verloren is tot de dag van vandaag nog een groot raadsel maar 1 ding is heel zeker, had ik niet geluisterd naar mijn gevoel dan was Jonah er vandaag niet geweest.
Mijn verhaal laat hopelijk zien dat je beter 10 keer voor niks kan bellen dan 1 keer te laat. Je bent niemand tot last, het is het werk van de verloskundige of gynaecoloog om te zorgen dat het goed gaat met jouw baby en als jij je zorgen maakt om wat dan ook, BEL! Gelukkig is er vaak ook niks aan de hand maar zie geen drempel.
Als toevoeging wil ik hierbij zeggen dat een dopler hier een schijnveiligheid had gegeven, Jonah had namelijk een prima hartslag, als ik daarmee geluisterd had dan had ik misschien gewacht tot de volgende dag met de controle en ook dan was Jonah er misschien niet meer geweest. Pas hier dus mee op! Gebruik het voor de leuk maar bij zorgen bel altijd je verloskundige of het ziekenhuis.
Jonah heeft bijna 4 weken op de afdeling neonatologie gelegen om bij de te komen en te ontwikkelen. Het is een kleine vechter die nu goed groeit en het geweldig doet.
Wat goed dat je dit deelt ❤️
LineE
Goed dat je het deelt! Ik herken het gevoel van 'niet tot last willen zijn' en mezelf 'niet onnodig gek willen maken' heel erg. Heb uiteindelijk ook 2x aan de CTG gelegen ivm minder leven voelen, en alles was in orde gelukkig. Maar ik wachtte ook vrij lang met bellen vanwege die gedachten.
Heel herkenbaar verhaal hier eigenlijk hetzelfde😅 alleen pushte iemand mij om te bellen omdat mijn verloskundige een week ervoor boos werd omdat ik belde🙈 hierdoor durfde ik niet meer te bellen mijn zoontje geboren met 32 weken
Annemarie-
Oh wat erg dat je verloskundige boos werd! Hopelijk is alles toch goed gekomen 🤍