Baby Loss Awareness Week
Wat als het leven plotseling stopt, voordat het zelfs is begonnen...
Van 9 tot en met 15 oktober wordt er wereldwijd stil gestaan bij babysterfte. Deze blog draag ik op aan alle ouders die veel te vroeg een kindje zijn verloren. Heel veel liefde voor iedereen die hier ooit mee te maken heeft gehad.
Verlies
Ze noemen het ook wel eens de keerzijde van de medaille. Want waar er nieuw leven, hoop en blijdschap is: is er ook verlies, angst, en verdriet.Waar mijn vak meestal gevuld is met mooie ontmoetingen, beschuit met muisjes en een geknutselde ooievaar in de tuin…Was er deze dag enkel rouw. Stilte. Verlies.Een voldragen leven die plotseling is geëindigd voor het echt mocht beginnen.
Machteloos kijk ik toe. Hoe ze verslagen het ziekenhuis uitlopen na het verschrikkelijke nieuws. De werkelijkheid is nog te onwerkelijk om te kunnen bevatten. Ze gaan op weg naar hun vertrouwde huis, de plek waar ze de laatste schopjes heeft gevoeld. De plek waar alles hen herinnert aan de komst van een baby. Waar ze straks ècht zullen breken, als ze de hoopvolle stemmen van hun ouders aan de telefoon horen omdat ze verwachten opa en oma te zijn geworden, maar ze vol verdriet moeten vertellen dat het hartje niet meer klopt.
Het is de plek waar boosheid, frustratie, onmacht, verdriet en wanhoop elkaar zullen afwisselen. Waar trots en dankbaarheid voorbij zullen komen als er wordt gesproken over hun meisje. Waar misplaatst schuldgevoel met momenten de overhand zal nemen. Maar in dit moment, overheerst de leegte. In haar ogen, in haar buik, in het huis en in hun leven. Het enige wat in ieder geval altijd gevuld zal zijn met jouw liefde, is hun hart.
Dag lief meisje.