7 jaar geleden
Angst voor weer moeten bevallen
Al sinds ik de positieve test in handen heb, denk ik regelmatig nu weer aan het MOETEN bevallen, ik wil het niet!
De zwangerschap is inmiddels een beetje geland bij ons beiden en we hebben avonden en soms zelfs in bed heerlijk met elkaar erover kunnen praten, en dat voelt fijn want we waren beiden eerst heel angstig, maar langzaam maar zeker is het voor beiden van ons nu wel ok, er komt een 3e bij.
Toen ik net positief had getest was letterlijk één van mijn eerste gedachten: omg...bevallen...ik wil niet weer!
Iets waar ik zo ontzettend tegenaan loop, en gelukkig had ik dat al kunnen vertellen aan de verloskundige, maar daar gaan we het pas later over hebben, helaas blijft dit als enige heel erg mij bezighouden.
Het is niet zo dat mijn kinderen zo traumatisch geboren zijn als dat je soms kan lezen, ik wil er helaas ook niet te diep op in gaan omdat bijna niemand het nog weet en geen mensen straks misschien het gevoel geef dat ze weten wie ik ben, maar wat ik wel kan zeggen is dat beiden erg snel geboren zijn, lees: binnen een paar uur.
En hoe lief mensen het ook bedoelen of onbewust goede bedoelingen hebben met wat ze zeggen, maar het is ook echt niet altijd even fijn om zo snel te bevallen.
En nu zit ik met allerlei vragen in mijn hoofd, hoe ga ik dit doen? - Waar wil ik bevallen deze keer? - Wil ik nu wel pijnbestrijding gebruiken, en zo ja red ik dat dan überhaupt wel omdat mijn weeën zo snel opvolgen dat de verloskundige vaak te laat is met die vraag. - En uit wanhoop denkt mijn brein al weet ik donders goed dat het echt niet zo is: doe maar een keizersnede dan ervaar ik maar geen weeën!
Maar dan kom je weer down to earth, en weet ik gelukkig dat dat ook weken lang of meer pijn kan geven erna, al met al bang voor het einde, en geen idee wat te doen.
Ik hoop maar dat de verloskundigen later dieper met mij hierover op ingaan, want het zal toch moeten gebeuren.
Ben ik de enige die dit meemaakt? Ik was heel eerlijk heel nuchter bij de 1e, wat met tegenzin bij de 2e, en nu is het echt een soort angst geworden bij de 3e..
Anoniem
Snap ik wel! Maar na de bevalling is vervelend maar te overzien! Dan heb je het ook heel druk met je nieuwe baby.. dus ach dan valt al dat lekken en plassen met kannen water bij in het niets ????????????
Motherhood *3*
Haha oerkrachten! Wauw je 3e klinkt als een fijne en snelle bevalling, de dingen na bevallen houden me soms ook bezig want dat is ook niet altijd prettig, aan alle kanten lekken en je lijf die nog moet herstellen etc. Het komt vast ook allemaal goed, maar het houd je wel bezig. Respect dat jullie er nog meer willen, hier is het hierna echt klaar hihi
Anoniem
.. ik herken je angst helemaal!!! Ik heb 3 gezonde jongens en ook snelle bevallingen zonder complicaties ! Bij de 2e was ik zenuwachtig.. maar tijdens m'n zwangerschap van de 3e was ik doodsbang van week 1 tot en met week 41! Er over praten stelde me van binnen ook niet gerust! Toen de weeën begonnen viel er een rust over me heen.. Oow ja, zo voelde dit, dit kan ik aan! Helemaal opgelucht toen het was begonnen en alle angst viel weg en na anderhalf uur is hij thuis geboren! Nu willen we nog een keer proberen om zwanger te worden en zelfs nu ik nog niet eens zwanger ben .. is de bevalling het enige waar ik aan denk!???? Maar denkend aan mijn vorige bevalling.. komt dit ook weer goed!!!! Voor wat het waard is; je kan het! Vorige 2 keer kon je het ook!!!en net als bij mij, gaat het je mee vallen!!????????Zet m op vrouw!
Motherhood *3*
Oh wat heftig van je eerste kind zeg...pff. Maar wat fijn dat ze zo met je meegedacht hebben bij je 3e bevalling, idd ik heb ook geen idee of dat zomaar mag, ironisch genoeg hoor je alleen maar dat inleiden geen pretje is etc. Het mooist zou weer thuis zijn maar omdat je dan niks hebt voor de pijn vind ik de keuze weer lastig..