Alweer een week oud👶🏻.. Baby Jamie

Alweer een Week oud!!

En dan ben je er alweer een weekje.. Wat gaat dat toch snel.. Alsof het nooit anders is geweest..

Vorige week maandag voelde ik mij al de hele dag niet lekker.. moe, harde buiken, gevoel van vochtverlies en ik zat erg in mijn eigen bubbel..

Aan het eind van de middag besloot ik de verloskundige te bellen en die wilde mij graag zien.

Eenmaal bij de verloskundige, wilde zij mij toch doorsturen naar de gyneacoloog in het ziekenhuis omdat ze het niet helemaal vertrouwde.

Onderweg mijn vriend gebeld en die kwam ook zo snel mogelijk richting ziekenhuis nadat hij mijn vluchtkoffer en die van de kleine had opgehaald thuis.. ondertussen paste opa en oma op Thalia en Joshua

In het ziekenhuis aangekomen moest ik meteen aan het ctg apparaat voor een hartfilmpje. Tevens moest ik een boterhamzakje in mijn onderbroek doen om te kijken of het vochtverlies urine of vruchtwater was.

Wat uit eindelijk bleek dat het vruchtwater was en mijn vliezen dus gebroken waren.

Bij mij gaat dat dus niet zoals in de film, dat er opeens een plas vruchtwater komt hahah..

Ze zagen dat de harde buiken toenamen en vroegen continue of ik last van weeen had. Meerdere keren aangegeven dat ik niet weet hoe weeen aanvoelen aangezien ik deze bij de vorige 2 ook niet gehad heb.. Nadag ik overgegeven had, wilde ik gaan douchen maar werd er door de verpleegkundige onder vandaan gehaald omdat er uit mijn urine gebleken was dat er teveel eiwitten in zaten en ze aan zwangerschapsvergiftiging dachten.

Nadat ze vertelde dat ze de kleine gingen halen, heb ik mijn vriend gebeld dat hij weer moest komen. Was naar huis gegaan om voor onze dochter te zorgen omdat die de volgende dag naar school moest. Ondertussen was oma gekomen en was hij onderweg.

Eenmaal toen hij er was, werd ik klaar gemaakt d.m.v een infuus en catheter en kreeg ik een sexy blauw ziekenhuispakje aan. We moesten ongeveer 30 minuten wachten totdat we naar de ok gingen.

In de Ok kwam bij mij de zenuwen en was ik enorm aan het trillen van de kou! De ruggenprik ging niet helemaal goed en ze moesten een andere naald gebruiken want de naald danste teveel hoorde wij ze zeggen. Ondertussen moest ik bijna huilen van de pijn en was ik van spanning enorm aan het trillen.

De keizersnede heb ik als prima ervaren omdat ik wist wat ik kon verwachten. Voor mijn vriend was het wel heftig omdat hij allerlei bloed op de grond zag en ze vertelde dat ik 650 ml bloed was verloren.

Het eruit halen van Jamie ging moeizaam en ze hebben een vacuumpomp moeten gebruiken om hem eruit te krijgen.

Eenmaal eruit ging mijn vriend met hem mee want tja bij mij blijven vond ik niet nodig want ik kon toch geen kant op.

Jamie moest eerst even aan de zuurstof aangezien zijn saturatie 88 was en dat moet 90 zijn. Hierna moest hij even de couveuse in. Ondertussen werd ik in de ok dichtgemaakt en dat heeft wel anderhalf uur geduurd. In die anderhalf uur heeft mijn vriend niet gehoord hoe het met mij ging, dat heeft wel indruk gemaakt bij hem.

Nadat ik even op de verkoeverkamer lag, mocht ik naar de afdeling om naar Jamie te gaan. Hier zag ik hem voor het eerst goed.

Jamie is maandag op dinsdagnacht om 1.30 geboren en we mochten donderdag lekker naar huis.

Grote zus en broer hadden Jamie dinsdagochtend via FaceTime gezien want die mochten niet in het ziekenhuis komen. Eenmaal thuis zijn ze niet meer bij hun broertje weg te slaan en zijn ze apetrots op hun kleine broertje..

Mijn herstel gaat ook super goed. Heb door de catheter wel een blaasontsteking maar dat is te behandelen. Mijn wond vd keizersnede hersteld goed. In het ziekenhuis hadden ze nog nooit iemand gezien die zo snel ter been was.

Jamie doet het super goed.. een super tevreden mannetje die zich alleen meld als hij honger heeft, verschoond moet worden. Kijkt soms erg wijs uit zijn oogjes!

Kortom een heerlijk mannetje die ons gezin compleet maakt!