3 jaar geleden
6/7/2020 de geboorte van mijn zoon
De bevalling
Zoals ik in mijn 1e blog schreef zou ik nog een keer terug komen op mijn bevalling.
Op 6/7/2020 was ik uitgerekend van mijn zoontje.
Aangezien hij best wel groot is was bij de eerdere echo’s had ik verwacht dat hij eerder zou komen.
Niets is minder waar meneer kwam precies op de uitgerekende datum namelijk 6/7/2020 om 00:17
Het begon allemaal op zaterdag 4/7/2020 om 11 uur savonds. Ik begon wat bloedslijm te verliezen en voelde wat lichte druk op mijn buik. Omdat ik me een beetje zorgen maakte over de bloeding besloot ik het ziekenhuis te bellen.
De laatste weken van mijn zwangerschap stond ik onder controle van het ziekenhuis vanwege mijn bloedstollingsziekte.
Mocht meteen langskomen voor controle. Na een onderzoek bleek ik nog geen ontsluiting te hebben en mocht ik weer naar huis.
Om 02:00 snachts begonnen echt de weeeen te komen en kon ik echt niet meer slapen. Om 06:00 wederom het ziekenhuis gebeld en we konden weer die kant op komen.
Wij woonde op dat moment tegenover het ziekenhuis dus dat even langskomen was voor ons geen probleem.
Eenmaal in het ziekenhuis bleek ik 1cm ontsluiting te hebben en mocht ik kiezen of ik wilde blijven of nog lekker naar huis wilde. Aangezien we zo dichtbij het ziekenhuis woonde wilde ik liever nog even naar huis.
Om een uur of 11 werden de weeeen toch echt te sterk en besloten we weer naar het ziekenhuis te lopen. Dit duurde veel langer dan de overige keren aangezien ik om de zoveel tijd moest uitpuffen.
Eenmaal in het ziekenhuis bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben en besloten we dat ik opgenomen zou worden.
Vanwege mijn bloedstollingsziekte moest ik ook aan meerdere infussen met medicatie.
Mijn weeeen werden heftiger maar de ontsluiting kwam maar niet verder. Ze hebben toen mijn vliezen gebroken en weeeenopwekkers gegeven.
Helaas na vele uren pijnlijden, mega persdrang hebben en het steeds verhogen van de weeeenopwekkers had ik nog steeds niet meer dan 3,5 cm ontsluiting. Inmiddels was het 22:00 savonds en besloot ik de wel bekende ruggenprik te nemen.
Vrijwel meteen na de ruggenprik kreeg ik hoge koorts (39 graden) maar he de weeeen voelde ik niet meer hahah.
De weeeenopwerkers werden weer wat hoger gedraaid en had zo om de min weeeen.
Helaas werd ik echt heel erg ziek en lag ik te trillen als een rietje en nog steeds maar 3,5 cm ontsluiting. Mijn kleine man had het ook erg zwaar en zijn hartslag schoot omhoog. Ook hij had hoge koorts (40 graden)
Uiteindelijk is er om 23:45 besloten dat ik een keizersnee zou krijgen.
Milan is om 00:17 via een keizersnee geboren precies op de uitgerekende datum meneertje precies optijd hahaha.
Huilen deed hij niet meteen en werd na een kleine 1e kenningsmaking meteen meegenomen. Hij had het zwaar en moest gereanimeerd en beademd worden.
Gelukkig heb ik hier zelf op dat moment niks van meegekregen.
Helaas ging het met mij ook niet heel goed en lag ik te trillen als een rietje en raakte ik in shock. Vanaf het moment dat mijn zoontje geboren is en mijn vriend de OK verlaten had met onze kleine is alles in een roes aan me voorbij gegaan en leek ik wel een zombi inplaats van een moeder.
Ik voelde geen emotie meer en was compleet uitgeschakeld van mijn lichaam.
Eenmaal terug op de kamer zag ik mijn vriend met onze zoon huid op huid zitten. Mijn vriend vroeg of het normaal was dat onze kleine blauw werd en vanaf dat moment werd hij meteen overgenomen en onderzocht. Uit voorzorg hebben ze hem meegenomen naar de neonatologie afdeling en bleef hij die nacht ter opservatie.
Dit alles zag ik gebeuren maar heb het niet bewust meegemaakt. Alsof ik naar een film zat te kijken.
Gelukkig kon ik de volgende ochtend eindelijk kennismaken met mijn Zoon!
Heb de bevalling als erg zwaar ervaren en het herstel was alles behalven soepel. En die roze wolk waar iedereen het over heeft? Die was bij mij helaas pik zwart en heb ik de 1e momenten niet bewust meegemaakt.
Maar ondanks alles zou ik het zo weer doen want oh ik ben zo gek op mijn kleine mannetje en hij is alle ellende en pijn dubbel en dwars waard!