Snap
  • Bevallingsverhalen
  • #verlof
  • #34wekenzwanger

1 dag verlof

13 februari 2019, de laatste werkdag voor ik verlof krijg... Op mijn werk wenst iedereen mij een fijn verlof toe, ik krijg die dag verschillende lieve appjes om me een fijn verlof te wensen, niet wetende wat komen gaat. Op 14 februari gaat mijn eerste dag van mijn verlof in, ik ben dol op to do lijstjes zo had ik dus ook een mooi to do lijstje voor tijdens mijn verlof gemaakt. Ik dacht zo de eerste dag laat ik maar meteen beginnen met mijn to do lijst. Ik ging maar eens beginnen met de hele woonkamer opnieuw inrichten (gelukkig geen last van nesteldrang). Hup alle kasten leeg gemaakt en aan de slag, o ja tussendoor ook even boodschappen doen en bij een vriendin een kopje thee doen. Na het avondeten was ik echt doodop en had ik echt geen energie over om nog verder te gaan met de kasten inruimen ik heb nog 6 weken de tijd dus morgen weer een dag.

15 februari 7:00 uur ik word wakker, gadver heb ik nu serieus in bed geplast? Even een appje naar mijn man om te vertellen wat me is overkomen en voor de zekerheid een appje naar mijn moeder of je bed onder plassen bij een zwangerschap hoort. Prima alles weer schoon en droog ik ga weer slapen... 8:30 uur heb ik nu serieus weer in bed geplast!? Dat kan niet! Ik voelde dat er nog meer kwam dus toch een beetje "plas" opgevangen in een maatbeker. Toch maar mijn man gebeld dat misschien de verloskundige voor de zekerheid moet komen. Mijn man komt naar huis en belt ondertussen de verloskundige. De verloskundige komt naar ons huis en doet een testje met "de plas" ze komt met een geschrokken gezicht de slaapkamer in en zegt de woorden die de start van onze rollercoaster betekenen. Dit is geen plas dit is vruchtwater, je vliezen zijn gebroken je moet naar het ziekenhuis. Ik ben op dit moment precies 34 weken zwanger. Ik begin direct te huilen, mijn to do lijst is nog lang niet af, heel de woonkamer ligt overhoop en ik heb nog geen vluchttas ingepakt (dat stond ook nog op mijn lijstje). Over onze dochter maakte ik me geen zorgen, ik dacht namelijk dat de termijn voor een voldragen baby 34 weken was. Ik ging er dus vanuit dat ik naar het ziekenhuis ging en dat ik daar dan dezelfde dag zou bevallen van een gezonde baby en dat we in de avond weer thuis zouden zijn met ons kindje. Dat liep even anders...... Lees hier meer over in mijn volgende blog.