Roze en panterprint

Al van jongs af aan ben ik van zwart en donkere kleuren. Felle kleuren waren gewoon niet mijn ding. Dit mede door mijn ouders. Ook zij hadden vaak zwart aan. We gingen regelmatig naar de gothic fantasy beurs en ik ben letterlijk opgegroeid met metal en andere "alternatieve" muziek. Het was er gewoon met de paplepel ingegoten. (Ook bij mijn broer overigens). Sinds een aantal jaar ben ik hier wat in veranderd, de kleurtjes komen een beetje in mijn kledingkast. Oke, geen felle kleuren maar kleur is kleur. 

Toen we er achter kwamen dat we een meisje kregen heb ik de grootste leugen ooit verspreid. Ook al was ik me er op dat moment niet van bewust dat het een leugen was. Ik riep namelijk gelijk dat ik AB-SO-LUUT niet zo'n roze moeder zou worden. Verschrikkelijk vond ik die vrouwen die alles roze moesten voor hun kind. Ik vond het zo cliché. Waarom moet een meisje persee alles roze? Net zoiets als panterprint. Nog zo'n verschrikkelijke mode trend. Als je het mij vroeg mochten alle panterprint objecten (oke behalve de panters zelf natuurlijk) per direct op de brandstapel gegooid worden. 

En toch... langzaamaan, item per item ging ik over op een klein beetje roze. Tot ik de roze panter collectie van Meyco zag. Ik was opslag verliefd en MOEST het hebben. En sinds dien ben ik los. Ik koop super veel roze. Het is wel oud roze of pastel of lichtroze. Felroze of zuurstokroze komt er nog steeds niet in. Maar goed, ik ben los. Kleding? Roze. Haarbandjes? Roze. Spenen? Roze. Beddengoed? Roze. En ja, ook panterprint. In alle kleuren en formaten. Een fijne panterprint, een grove panterprint, een zwarte panterprint, een groene panterprint, een beige panterprint en dus ook roze panterprint. 

Stel dat we nog een kindje mogen krijgen en het een jongetje is... Dan komt de grote vraag. Of ik alles in het blauw ga kopen? Ik betwijfel het, aangezien ik ook gek ben op stone green (Die oud verwassen groene kleur). Maar ik sluit het niet uit. Want dat ik dus zo'n roze freak zou worden had ook niemand verwacht. 

Ik ben veranderd in de moeder die ik nooit wilde worden. En weet je wat? I LOVE IT!