Einde van een tijdperk: dag box!

Het is toch een dingetje. Ik weet niet of andere moeders dat net zo ervaren, maar voor mij was het toch pijnlijk om de box uit huis te halen. Het is toch een stukje babytijd die je weer afsluit en het gaat allemaal al zo snel.

Ik liep er al een tijdje mee rond, maar tot gisteravond had ik het nog niet gedaan. Mijn zoon speelt niet in de box en je maakt hem er ook niet blij mee. Hij wil graag de wereld ontdekken en spelen met zijn speelgoed op de grond. Wij gebruikten hem dan ook meer voor stalling van bijvoorbeeld mijn tas en dat soort dingen. 

Ik had daarom vorige week besloten om hem alvast te koop aan te bieden. "Zo snel zal die toch niet verkocht worden" dacht ik nog. Tot ik gistermiddag een bericht kreeg. PING! Een serieuze bieder en wil hem diezelfde avond nog ophalen ook! Pfff, dat weet ik niet hoor. Ik moet hem nog leeghalen, uit elkaar halen en (wat ik er natuurlijk niet bij zei) emotioneel afscheid van nemen. Kom morgenavond maar, dat past mij beter zei ik.

Weer een stukje babytijd wat definitief afgesloten wordt. Een kale ruimte krijgen we er voor terug. Ik moet weer even wenen aan een woonkamer zonder box. Heerlijk hoor die ruimte, maar ook...... zucht.

Meer moeders die de box al uit huis hebben gehaald en zeg eerlijk, ben ik de enige moeder die dit toch enigszins pijnlijk vind?

Sincerely,

B.