Snap
  • Baby
  • zwangerschap
  • ICSI
  • #echos

Zwanger na 4 jaar ICSI traject & bloedverlies

Als je zwanger bent wil je geen bloed zien.

Helaas paar dagen na de eerste mooie echo begon in bloed te verliezen precies 1 uur voordat ik moest gaan werken, Ik was kapot niet weer een miskraam niet weer een kindje verliezen, kunenn we dit nog wel aan ??

Ik meld me ziek op het werk en vermeld erbij wat er gebeurt is ze weten immers op mijn werk alles van het traject af dus liegen over mijn ziekmelding hoef ik niet.

Ik bel de verloskundige op en zoals je overal op internet ook leest helaas kunnen hun er ook weinig aan doen en we moeten het weekend even afwachten, Dit gebeurde natuurlijk op vrjidag precies voor het weekend.

Gelukkig het bloed verlies zet niet door en we houden hoop.

Maandag zou ik een nieuwe echo krijgen en hopelijk weten we dan iets meer en worden we uit de onzekerheid gehaald.

Het weeekend ging zoooo langzaam voorbij maar gelukkig daar is de maandag. Geen oog dicht gedaan maar gelukkig stond de echo vroeg.De verloskundige zei gelijk ga maar liggen ik snap je onzekerheid en stress we gaan eerst even kijken en daarna praten, goed plan dacht ik!

Oh me hard zat in mn keel maar NEE wat zien we daar een mooi embryotje wat gegroeid is met de laatste keer en nog steeds een mooi kloppend hartje... Maar waar het bloedverlies nou vandaan kwam kon niemand mij vertellen is het dan toch innestelingsbloed ? maar zoveel ik gebruik wel bloedverdunners heeft dat er iets mee te maken? allemaal vragen die niemand me helaas kan beantwoorden.

We gaan verslagen naar huis want dit is natuurlijk goed nieuws!! en we mogen er weer een beetje in gaan geloven dat we ouders gaan worden.Ik meld me weer beter op het werk en ga weer rustig aan beginnen,

Helaas ben ik op mijn werk 1 week later en voel iets stromen ik dacht nog hé wat is dit. Snel haast ik naar het toilet en heel me broek zat onder het bloed, alsof er een kraantje open stond en niet meer stopte ik bleef wc papier pakken en trilde in de wc. F*ck geen telefoon bij me en het stopt maar niet. Ik besluit maar even rustig te blijven zitten in de wc, en maak van het wc papier toch een soort van maadverband wat het bloed moet opvangen.

Ik haast me naar me telefoon en app manlief die goddank thuis werkt vanwege corona JE MOET ME NU OPHALEN! IK BLOEI HEEL ERG!

Achteraf gezien dacht ik nog die moet zich rot geschrokken hebben om mijn bericht maar op dat moment dacht ik nergens aan.Ik neem 1 collega in vertrouwen en zeg dat het niet goed is en ik dit keer heel veel bloed verlies alsof de kraam open staat en niet meer dict gaat. ze neemt mijn werk over en ik wordt opgehaald door manlief.

Eenmaal thuis brak ik in tranen uit.. zoveel bloed nu weet ik het zeker dit is klaar! ICSI is geëindigd in weer een miskraam. Ik bel de verloskundige op en zoals gewoonlijk gebeurt dit bij mij weer net voor het weekend dus we besluiten weer af te wachten en krijg maandag weer een echo,

Op zaterdag begin in krampen te krijgen dus ik besluit te stoppen met de Utrogestan & Ascal. want waarom nog troep slikken als het toch klaar is. 

Daar is de maandag weer en we krijgen de echo, Dit keer durf ik niet te kijken en hoor de verloskundige ineens zeggen nou dit is wel een vechter hoor want de embryo zit er nog steeds netjes gegroeit ten opzichte van de laatste keer en en hartje klopt mooi.Ik doe mijn ogen open en geloof het niet, ik kijk naar het scherm en begin te huilen. HOE DAN ?? waarom zoveel bloed.. wat is dit toch iedere keer. We besluiten dat het wel even goed is om lang de gyneacoloog te gaan vanwege het bloedverlies en wellicht kunnen hun een oorzaak vinden.

Deze afsraak werd gemaakt en de gyn kon alleen uitsluiten dat de placenta erg voor de uitgang lig dus wellicht heeft dit iets te maken met het vele bloedverlies.

We boeken veel pret echo's in en komen iedere week even langs de verloskundige voor een echo. Om me toch gerust te stellen na 18 weken heb ik geen bloedverlies meer gehad en langzaam begin ik eindelijk te genieten van mijn zwangerschap.

We weten immers dat we een jongetje krijgen, Onze vechter!!Wel begin ik iets zenuwachtiger te worden voor de 20 weken echo.