Zou het weer een koemelkallergie zijn?

Zoals je in een andere blog hebt kunnen lezen heeft ons zoontje een koemelkallergie. Niet zo'n klein beetje ook. De kans was dus ook 80% dat dit kindje ook een koemelkallergie zou hebben. Tuurlijk hebben we voor we in verwachting raakten het er over gehad. Zouden we weer een huilbaby aan kunnen, stel dat het kindje een koemelkallergie heeft. Uiteindelijk hebben we gezegd: we merken het snel genoeg en als dat zo is, zitten we heel snel bij de huisarts. 

In de vorige blog (al weer een tijdje geleden) kon je lezen dat onze dochter krentebaard heeft gehad op haar billen. Uiteindelijk na meerdere zalfjes geprobeerd te hebben werd dat gelukkig beter. Tijdens een telefonische contact moment met de huisarts vroeg ik of de uitslag ook van een koemelkallergie kon komen. Ze gaf aan dat het zou kunnen maar de kans klein was aangezien het wel duidelijk een krentebaard beeld was. Onze dochter kreeg wat pukkeltjes op haar gezicht en ze huilde en oversteekt zich regelmatig. Omdat wij echt een beste deuk hebben opgelopen van het huilen van onze zoon, was het lastig om te relativeren of dit normaal huilen was of dat het meer was. Met name het overtrekken kenden we heel erg van onze zoon. Af en toe stopte ze dan ook met ademhalen, ongeveer 10-20 seconden, en dan krijste ze het weer uit. Een volgend contact moment met de huisarts hebben we afgesproken om met pepti te starten. Ze vroeg hoe het de vorige keer ging met de diagnose. Ik vertelde toen dat ze ons had doorgestuurd en we toen provocatietesten hebben gehad. Ze gaf aan dat ze ons direct door zou sturen zodat we niet nog hoefden afwachten. Even tussendoor, we hebben echt een super fijne huisarts. Ze kent de situatie en begrijpt ons heel goed en helpt ons echt super! 

Dus we zijn gestart met de pepti en we hebben een doorverwijzing gekregen. De afspraak was pas over 6 weken. Bij onze zoon zaten we met 6 weken al in het ziekenhuis voor provocatie testen te overleggen. We moesten weer naar de huisarts om de billetjes te laten zien. Dit was bij een andere huisarts omdat onze eigen er niet was. Er zijn er meerdere in de praktijk, maar meestal hebben we dezelfde huisarts. Toen we het over de koemelk allergie hadden gaf hij aan dat dat nu nog niet duidelijk kon zijn want dat zag je meestal pas na minimaal 12 weken. Ik heb hem toen heel duidelijk met een grijns op mijn gezicht verteld dat wij met 6 weken toen over gestapt zijn op pepti en we met 12 weken een diagnose hadden. Hij keek me aan en zei oh dat heb ik nog niet eerder gehoord. Dus ik zei nou het kan dus echt. 

Omdat de afspraak over 6 weken was en we bij onze zoon toen al na 1 week pepti voeding een heel ander kind hadden, zei ik tegen mijn man dat als het met 4 weken niet veranderd zou zijn, we zelf een provocatie test gingen doen. We merkten na 4 weken geen verschil dus zijn op een zondag begonnen met gewone voeding. En dit de hele dag gedaan. De dag erna weer pepti voeding. We zagen totaal geen verschil. We hebben de pepti opgemaakt en zijn weer verder gegaan met normale voeding. We hebben de kinderarts opgebeld en aangegeven dat we niet meer de verdenking van koemelkallergie hadden. Waarschijnlijk heeft ze flink last van krampjes gehad, en was ze daar huilerig van in combinatie met de pijn van de krentebaard. Wat zijn wij blij, hoe stom het ook klinkt, dat ze geen koemelkallergie heeft. Ons zoontje heeft het eerste jaar pepti gehad. Ik heb meerdere keten toen aangegeven dat hier nog verknipt koemelkeiwit in zit en dat hij nog niet van z'n klachten af was en echt zonder melk moest hebben. Wilde de kinderarts niet doen. Na 1 jaar zijn we overgegaan op soja voeding voor hem en de klachten wat hij nog had zijn toen als sneeuw voor de zon verdwenen. We zijn heel blij dat we dat proces niet nog een keer hoefden mee te maken en vooral dat we niet nog een kindje hebben wat die pijn van een koemelkallergie in het buikje hoeft mee te maken! Alleen maar dankbaar!