Zoals beloofd het vervolg

Een spannende tijd na de positieve test van 29 augustus…

Extra controle, extra begeleiding alles wat nodig was om ons gerust te stellen kon en mocht! Super fijn! Extra controles super fijn, want die onzekerheid is er blijft eigenlijk altijd!

Proberen zoveel mogelijk te genieten van onze zwangerschap.. 

maar ook lastige momenten en keuzen moesten er gemaakt worden…

Het kamertje was natuurlijk voor onze Miley al helemaal af, de kast was al ingeruimd, de kleertjes gewassen… ik twijfelde enorm of ik echt een heel nieuw kamertje wou voor ons meisje of dat we het zo zouden laten..

Uiteindelijk toch alles zo gelaten, want het is een mooie roze meiden kamer en aangezien de deur al die tijd dicht geweest is, eigenlijk gewoon geheel nieuw!

De naam voor onze dochter was deze keer iets lastiger om samen uit te komen, maar uiteindelijk zijn we ook hier samen weer uitgekomen!

Ivm de voorgeschiedenis mochten we bij deze zwangerschap een inleiding, en konden we zelf een datum ‘uitkiezen’.  Wij hebben uiteindelijk gekozen voor 28-04 omdat deze dag een speciale betekenis heeft voor ons. Zo mochten we ons op 27 april om 8 uur ‘s avonds melden voor het plaatsen van een ballonnetje… ik zou gewoon naar huis mogen, alleen vond ik dit zo spannend dat ik ervoor gekozen heb in het ziekenhuis te blijven! Achteraf misschien maar goed ook, want na nog geen 4 uur was het ballonnetje al los, en kreeg ik al flinke krampen!

De volgende ochtend om 8 uur zouden mijn vliezen gebroken worden, en zou de bevalling gaan starten… ik koos toch weer voor een ruggeprik, maar omdat het momenteel erg druk was op de OK werd me aangeraden hier nog even mee te wachten omdat er veel huilende kids lagen!

Uiteindelijk konden we dan toch naar beneden, mocht mijn vriend helaas niet mee, dus had even wat tijd voor zichzelf!

Eenmaal op de OK na het zetten van de ruggenprik merkte ik dat ik aan een kant gewoon alles voelde en deze dus niet helemaal goed gezet was.. ook raakte ik totaal in paniek, kreeg ik beelden van de bevalling van Miley naar voren, zag ik mezelf daar ook weer liggen,,, met het idee dat nog geen 5 minuten later moeder zou worden! Dit zou natuurlijk een totaal andere bevalling worden, maar er kwamen steeds meer angsten naar boven!

Omdat ik zo in paniek raakte, werd toch mijn vriend gehaald in de hoop dat ik iets rustiger zou worden! Vlak daarna zijn we weer naar boven gegaan, en vrij snel mocht ik al mee gaan persen en zouden we dus op kort termijn opnieuw papa en mama worden!  Het enige wat ik riep was: het maakt me allemaal niets uit, als ze zo maar huilt!!! En daar was na een aantal keer persen onze derde dochter Romee!

Super blij en trots, dat alles goed gegaan is, wij opnieuw ouders zijn geworden, Vajèn grote zus geworden van een klein zusje dat nu wel mee naar huis komt ❤️