Ziekenhuizen, onderzoeken en nog meer.

vanaf zijn geboorte heeft hij al problemen met z'n ontlasting. Het komt zelden vanzelf. Eerst dachten we dat hij zo'n snelle spijsvertering had dat hij alles verbrandde. Maar ineens dronk hij nog slechter en poepte hij helemaal niet meer, de kinderarts vond zijn buik ook gespannen en hard en hij had last van obstipatie. De kinderarts wilde dat we verderop gingen ook omdat er elke keer wat uit z'n anus kwam als hij perste. Eerst werden we naar wkz gestuurd voor gesprek met mdl-arts. Toen moest hij een biopt van z'n darmen laten nemen. Dit ging even anders dan gepland, hij kreeg een flinke nabloeding (wat zelden voorkomt) en toen we belde voor de uitslag bleek de biopt ook nog mislukt te zijn. Grrrrr.. Wat was ik woest! Week erop weer een biopt en deze keer ging alles goed. Bleek de vorige keer een co-assistent het gedaan te hebben (oké die moeten het ook leren maar niet op/met mijn kind) nu deed onze eigen mdl-arts het. De ziekte van hirschsprung is uitgesloten, god zij dank... Maar ja wat is het dan? Ondertussen word jaycen om de dag gespoeld door Kinderthuiszorg om hem niet weer verstopt te laten worden. Het is geen pretje en heeft veel nare bijwerkingen zoals extra darmkrampen, buikpijn en kapotte kontje. A.S woensdag krijgt hij een colon-inloop (mri-scsn van z'n darmen met contract vloeistof) hopelijk vinden ze hier wel wat. want ja inderdaad ik hoop dat er wat uit gaat komen want deze onzekerheid maakt ons gek. Heeft hij alleen krampen of echt buikpijn of is het erger?? Elke dag komen we en stapje dichterbij de zekerheid.. Maar ondertussen moet onze stoere sterke man veel pijn en onderzoeken doorstaan en meemaken.