'Zelluf doen' met 7 maanden

Wat is het toch mooi om te zien hoe mijn kleine meid groot wordt! Inmiddels is ze alweer 7 maanden, wat betekend dat we dus op de tweede helft van het eerste jaar zijn. Ik was laatst mijn fotoboek voor 2014 in elkaar aan het zetten en kon me bijna niet eens meer voorstellen dat ze ooit zo klein is geweest! Inmiddels is ze de 68cm en de 7,5kilo gepasseerd, wat betekend dat ze het dubbele van haar geboortegewicht alweer bereikt heeft. Dat is er ook wel vanaf te zien.. mijn eigen Hollands welvaren!

Behalve dat mijn meisje het mooiste meisje van de wereld is (ik weet het zeker!) is ze ook nog eens heerlijk vrolijk. Wat is er nu een beter begin van de dag dan wanneer je zo uitbundig begroet wordt met een grote glimlach. Wanneer ik tegen haar begin te kletsen gilt ze het uit van plezier. Nou ja.. gilt.. je kunt bijna wel zeggen krijst! Sjesus wat een volume zit er al in zo'n klein ding. Niet dat ik dat niet wist overigens.. want owee als ze boos is... Berg je maar!

Beetje bij beetje wordt ze steeds zelfstandiger. Zo houdt ze tegenwoordig haar eigen flesje vast, eerst alleen op het laatst, wanneer deze bijna leeg was. Nu houdt ze met gemak een volle fles vast, kan hem zelf in en uit haar mond halen. Tenzij ze er natuurlijk geen zin in heeft... dan moet mama het doen, en snel een beetje!

Ook zijn we begonnen met brood eten. Ik vond het reuze spannend en wilde rustig aan beginnen, maar dochterlief sloeg gelijk de hele probeerfase over en at een hele boterham (zonder korstjes) op. Dat niet alleen, wanneer ik haar de stukjes aangeef, pakt ze deze met haar vingertjes en stopt ze het zo in haar mondje, super knap! Ondertussen heeft ze wel nieuwe dingen bijgeleerd; stukje brood vastpakken, van de ene naar de andere hand brengen en dan flink heen en weer schudden totdat het stukje brood wegvliegt. Tjah.. ook leuk...

En dan hebben we nog het fenomeen tuitbeker. Afgelopen maand geintroduceerd en vrij snel had ze het onder de knie. Ze vond het nog leuk ook, zelf dat ding vasthouden. Ik was natuurlijk gelijk supertrots. Totdat ze een paar dagen later ontdekte dat je ook hele andere dingen met zo'n beker kunt doen. Zo is het een ideaal bijtspeeltje. Sindsdien wordt er dus ook niet meer uit gedronken..

Het wondermiddel fiep, nog zoiets. Een heel handig troostmiddel en wat vond ik het ideaal om te ontdekken dat ze hem, mits die goed ligt, zelf an p akken en in haar mond kan stoppen; handig! Maar natuurlijk heeft ze ook ontdekt dat het in en uit doen van de fiep een ontzettend leuk spelletje is! Totdat hij buiten haar bereik valt..en sinds kort heeft ze nog een leuk spelletje ontdekt; met de fiep langs de rand van haar bed roetsen. Wat een herrie maakt dat, leuk! Vooral 's ochtends als ze net wakker is.. vinden mama en papa ook errug leuk... 

Vergeet ik nog bijna een belangrijk hoogtepunt; de eerste tand is door! Natuurlijk geen voortanden.. want dat zou, je weet wel, "normaal" zijn, nee bij dochterlief komt eerst een hoektandje (linksonder) door. Nu zijn we dus ook begonnen met tandenpoetsen. Wat dochterlief betreft een nieuw hoogtepunt van de dag, naast de vitamine D druppels. Gemopper en gejengel houdt gelijk op wanneer ik haar tandenborstel in mijn handen heb; laat die tandpasta maar komen! Uiteraard heeft ze ondertussen ook hierin weer bedacht dat ze dat best zelf kan en ze doet dan ook ongelofelijk haar best om de borstel uit mijn handen te krijgen...

Tjah.. zelluf doen, het begint nu al.. Het is geen klein afhankelijk baby'tje meer, het wordt al een echt meisje! Als het zo door gaat, verschoont ze volgende maand haar eigen luiers.. dat zou wat zijn!