Yesper 1 of 0,25, iig geen baby meer

Je zou er bijna filosofisch van worden. Onze kinderen worden niet op 'gewone' dagen geboren. Melissa is op hemelvaartsdag geboren en kan dus eigenlijk twee keer per jaar haar verjaardag vieren. Guido is op 4 mei geboren. Een bijzondere dag om jarig te zijn. Elke verjaardag herdenk je toch de overledenen. En Yesper, ons kersje op de taart, op 29 februari. Om 0.10 uur 's nachts. Zo vroeg dat de krant de volgende baby als eerste schrikkelbaby van Almere benoemde. iets wat ik nog steeds een beetje jammer vind. 

Aangezien het dit jaar geen 29 februari is, hebben wij zijn verjaardag afgelopen zondag gevierd. We hebben maar besloten dat in de niet-schrikkeljaren de laatste zondag van Februari Yesper's verjaardag is. Het was een leuke dag met veel bezoek, mooie cadeautjes en lekker eten. 

Guido en Melissa hebben er wel wat moeite mee. Op welke dag is hij nu jarig? Morgen? Gisteren. Geen van allen joh. Als Yesper echt 1 wordt, dan gaat hij naar school! Dat werd met veel hilariteit ontvangen. Linksom of rechtsom het blijft wel een feit dat mijn jongste nu baby af is. Gezien de moeite die ik heb met het over de bevalling en zwangerschap heen te komen (blogs volgen nog) denk ik dat Yesper de laatste is.  Wel bijzonder hoor. Yesper gaat razendsnel in zijn ontwikkeling. Hij loopt al bijna zelfstandig, eet met de pot mee, vond vandaag het ochtendslaapje meer dan voldoende en wil het liefste mee rennen en spelen met zijn broer en zus. Gisteren kroop hij zelf met zijn eigen nieuwe autootjes achter zijn broer aan die voordeed hoe dat moest. Zo schattig!

Toch voelt het ergens wel een beetje treurig.. Geen baby meer in huis. Het is een beetje afscheid nemen. Afscheid van borstvoeding, van lekker tegen je aan in slaap vallen (mijn kinderen hebben mieren in hun broek zitten, die vallen 's avonds per ongeluk in slaap), van eerste hapjes en eerste stapjes. Maar ook van meer contact, gesprekjes, groei, lekker meeeten met de gewone pot en vooral heel veel lol. Want een kleine clown is het!