Wel of geen borstvoeding

Ik kreeg vanuit mijn ouders, schoonouders en andere bekende de vraag of ik borstvoeding wilde geven.Hierover was ik niet over uit. Ene kant wilde ik het wel maar andere kant niet. Het is fijner voor je kind maar vroeg mij zelf af of het wel zou lukken (mijn borst zijn best heel groot).

Mijn verloskundige vroeg het ook aan mij daarbij heb ik eerlijk gezegd dat ik het niet wist, zij antwoorden oh geen probleem vaak beslissen moeders het pas wanneer je kind geboren is. Ik dacht nou prima ik hou het hierbij!

Toen mijn kleine meid geboren werd en ik haar niet direct op mijn kreeg maar haar een paar uur later zag wist ik het. Ik ga borstvoeding geven (wel had ik voor mij zelf besloten dat ik het wil doen totdat ik mij goed er bij voel, ik had geen zin in lactatiekundige etc.)

Toen mijn dochter de volgende ochtend gevoed wilde worden heb ik aangegeven in het ziekenhuis ik wil borstvoeding geven. Ik kreeg de kleine meid op mijn schoot en hier een voedingskussen en succes... Ik dacht oh god ik weet niet hoe ik haar moet aanleggen... ze hebben mij kort geholpen en dat was het. Helaas ging het niet en heeft ze kv gekregen.

Toen ik thuis was hebben we de ''super'' kolf gehaald zodat de borstmelk opgang zou komen en ik moest gaan kolven van mijn kraamhulp. Man man man wat deed dat pijn zeg, hierdoor wilde en durfde ik niet te kolven, tijdens het kolven schoten de tranen in mijn ogen. 

Na 3 dagen kreeg ik een andere kraamhulp en zij heeft mij alles opnieuw geleerd. Het kolven deed ineens geen pijn meer wauw. Wat was ik trots op de eerste 30 cc melk! Het aanleggen (met hulp van de kraamhulp) ging op zich prima, totdat ik het alleen moest doen DRAMAAA!

Elke keer wanneer ik het alleen moest doen liet mijn dochter mijn tepel terug, hierdoor moesten we continu opnieuw aanleggen. Na 2 uur proberen (pijnlijke tepels, dit elke voeding weer. Een huilend kind die honger heeft, ik die gefrustreerd raakt ) was ik het na 8 dagen ZAT.Huilend heb ik mijn moeder gebeld met mijn partner gesproken en besloten dat ik ga stoppen met rechtstreeks borstvoeding geven. Ik zal het wel kolven en in een flesje doen. 

Mijn kraamhulp vond dit zonde van alle moeite en tijd. Zij drong mij er op aan om het te proberen met een tepelhoedje. Gelukkig zei mijn partner direct al dit is een drama beiden (moeder en kind) worden hier niet gelukkig van en ze gaat lekker kolven. Later kwam mijn kraamhulp bij en zei ze ja ene kant is het wel logisch omdat je dochter een slechte start heeft gehad en pas na 3 dagen borstvoeding kreeg.

Elke keer wanneer iemand vroeg geef je borstvoeding en ik zei nee werd ik heel raar aan gekeken. Ik moest mij zo wat verantwoorden waarom ik geen borstvoeding gaf. Zij lieten mij, mij slecht voelen. Dat ik een slechte moeder was omdat ik geen borstvoeding kan geven en hierdoor maar lekker kunstvoeding ga geven. 

Dit is absoluut niet waar! Als moeder zijnde wil je natuurlijk het beste voor je kind.