We weten nog steeds niet waar je last van had.

Het begon zondag 10 januari :

Je werd ziek, hoge koorts en je was niet lekker. We keken het even aan want we moeten aan de bel trekken als je hoge koorts krijgt. Tenslotte heb je een drain en dit kan altijd gevaarlijk zijn als je zomaar koorts krijgt. (In mijn eerste blog lees je waarom bodi deze heeft) 

Woensdag 13 jan :

Je had nog steeds hoge koorts en vertrouwde we het niet. We belde het Amc en ze gingen overleggen. Het was handig om toch even te komen.

Ze hebben bloed geprikt en urine afgenomen. Ook moet je weer een corona test om dat uit te sluiten. 23:30 ging Je samen met Papa naar de Emma acuut (kinderafdeling). Ze hebben je daar opgenomen en alles onderzocht. Papa en jij blijven een nachtje slapen want ze willen je graag in de gaten houden.

Donderdag 14 januari :

Je bloedwaardes zijn deze ochtend behoorlijk. Naarmate de dag vordert word je als zieker en kreeg veel koorts aanvallen. Je kreeg blauwe lippen, begon te shaken, kreeg extreem hoge koorts , je huid werd gemarmerd en was lijk wit/grauw ook de koorts blijft erg hoog rond de 40 graden. Ze hebben besloten weer bloed te prikken en ze wilde het infuus laten zitten. 

Helaas mislukte het infuus en prikte ze 2 x mis. Het bloed afnemen was wel gelukt, daar uit kwam dat je infectie waardes extreem gestegen waren. Ook hadden ze een uitstrijkje gedaan, weer in je neus en mond. Helaas kregen we geen uitslag van deze onderzoeken, en wisten wij nog steeds niet wat er aan de hand was. Je bloed was op kweek gezet voor 48 uur maar ook hier is niets te zien.

Vrijdag 15 januari :

Je ging wel een stukje beter en mocht naar huis. Eenmaal thuis ging het redelijk je was erg vrolijk en begon weer een beetje de oude te worden (dachten we). Eenmaal thuis heb je de nacht geslapen bij papa en mama . De avond fles begon je al minder tot niet te drinken.

Zaterdag 16 januari :

Je drinkt de ochtend vrij wel niks (20cc). De avond er voor ook weinig maar we maakten ons toen nog geen zorgen omdat de dag je best goed af ging. Je koorts is er nog steeds. En je blijft droge luiers houden. We bellen weer naar de afdeling en je moet weer langs komen. We moeten ons melden op de spoed afdeling en ze onderzoeken je daar weer opnieuw. Ze zien dat je een zere mond heb met rode vlekken een dikke tong en hele rode lippen. Dit is waarschijnlijk ook de reden waarom je niks wilt drinken.

Ze denken misschien aan de ziekte van kawasaki, roodvonk of misschien wel een infectie aan je drain. 

Eenmaal klaar bij de spoed mag je door naar emma acuut (kinderafdeling) daar word er weer bloed geprikt en dit keer zijn je waardes gelukkig iets gezakt. Wel krijg je een sonde geplaatst in je neus en is dit echt een hel. Je vind het verschrikkelijk. Je bent echt over stuur. Je gaat bij papa liggen want dat doe je het liefste de hele dag.

De verzorgster die er vorig jaar was, is vanavond ook jou verzorgster. Ze herkende je meteen en vond het fijn je weer te zien. (Natuurlijk niet de reden waarom).

Zondag 17 januari :

Je drinkt ook bijna niks en je heb er ook totaal geen zin in. We proberen het op alle manieren en allemaal verschillende soorten drinken. Savonds komt mama naar je toe om papa af te lossen. Mama kreeg heel erg buikpijn want savonds voor het slapen zouden ze weer een nieuwe sonde bij jou plaatsen want je had echt te weinig gedronken. Het eten komt aan en een beetje appelsap want dat was het enigste wat je wilde drinken. Gelukkig had je er zin in en heb je 150cc appelsap gedronken. Ik was heel blij en de verzorger had je gematst want je hoefde geen sonde  voeding hierdoor.

Maandag 18 januari :

De verzorgster komt binnen en herkende ons ook van de andere opnames. Ze zij gelijk dat de verzorger van gister avond ons “Bodi” gematst heeft dat hij het zonder sonde voeding aan durfde. 

De artsen komen vroeg bij je langs en zien dat het best redelijk gaat met je. Je drinkt nog alleen een beetje appelsap maar dat is prima. We zijn blij dat je iets binnen krijgt. Intotaal heb je rond 12 uur 300cc op. De artsen vinden het genoeg om je naar huis te laten gaan je koorts is tenslotte ook weg. De vraag tot vandaag is nog steeds wat er aan de hand was met jou lichaampje. We weten tot de dag van vandaag nog steeds niet waar hij last van had en wat die gehad heeft. Het is soms zo frustrerend als je niet weet wat er aan de hand is en dat er gezocht word naar iets maar niet wetend wat. Duidelijk was je dood ziek maar wat was dat dan ?

Liefs Chanika.

Instagram @twins_vmaas