We moeten keuzes gaan maken

Toen wij vorige week Zondagavond uit Disney kwamen, was Noah nog redelijk comfortabel. De volgende dag was Noah al minder comfortabel waarop ik de arts weer had gebeld, hij kreeg weer een ander medicijn en hoopten dat hij daar weer wat comfortabeler van werd. Ook dit was van korte duur, de rest van de week was Noah al niet helemaal in zijn hum, wat resulteerde dat wij Donderdagmiddag op de SEH zaten. Noah zijn adem stokte elke keer en hij schrok hier elke keer van. De arts wilde ons zien voordat wij het weekend in gingen, Noah zijn longen zijn schoon maar kwamen er daar achter dat hij kleine epileptische aanvalletjes had. Dus kregen wij een medicijn mee voor de epilepsie en de hoop dat hij hier comfortabeler mee wordt voor het weekend. We moeten er wel al over nadenken dat wanneer Noah niet comfortabel is dit weekend, we Noah slapend gaan maken. Dit is een nieuwe fase, het begin van de fase dat je hem gaat wegbrengen.

Ik moest even slikken en keek mijn vriend aan. We moeten hier het weekend echt even goed over nadenken. We hebben ondertussen wel de morfine etc. thuisliggen, maar die heb ik nog even achter in de kast gezet. Iets met mijn kop in het zand steken, maar dat vind ik voor nu even prima. 

Met de medicatie die Noah nu krijgt is hij zo duf als een konijn, hij kan zijn hoofd niet meer zelf om hoog houden en is echt een lappenpop. Dus wat gaan we doen, laten we Noah zo of geven we zijn lichaampje rust en gaan we hem in "slaap" brengen?

Keuzes, onmenselijke keuzes. Maar we moeten ze helaas maken en wat is de juiste keuze en wanneer doen we hier goed aan? Ik vind het heel erg lastig, maar we weten dat we er niet onderuit komen. Voor nu parkeren wij het even en gaan wij nog genieten met vrienden en familie dit weekend. En Maandag zullen we verder nadenken over de keuze. Want dat er een keuze gemaakt moet worden is onvermijdelijk.