We hebben het bijna volbracht

Lieve dochter in mijn buik,

Maanden lang heb je als een soort parasiet gevochten, heb jij mijn reserves opgemaakt en alles gepakt wat jij nodig was om volmaakt te mogen worden. Mama heeft keihard moeten strijden, gehuild, gezegd niet meer te kunnen en heeft 3 ziekenhuisopnames gehad omdat ik zwaar uitgedroogd was. De meest heftige vond ik met de kerstdagen. Iedereen genoot van familie dingen, lekker eten en samen zijn. En ik.... ik moest strijden, ik moest vechten omdat ook jij dat ook zo hard deed. Ondanks ik meerdere keren zei dat ik dit niet nog een keer kon, depressief werd van de medicijnen knokte je vader mee! Hij hielp waar hij kon en praatte op mijn in, laste vaste rust momenten in en paste en zorgde voor je grote zussen. Ook gaf hij de mogelijkheid dat als ik het aan kon je grote zus zoveel mogelijk bij mij (op bed) kon zijn.

Ik heb 3 maanden een thuis infuus gehad, 2 liter vocht per dag en 2 keer per dag de thuiszorg. Ik vind naalden afschuwelijk maar ik moest mij groot houden voor jouw en voor Liz. Ik ben wel 40 keer geprikt voor een infuus, meerdere ontstoken aders en aan het eind was er bijna geen ader meer te vinden. De ambulance zonder spoed stond geregeld voor de deur voor een nieuw infuus omdat ik niet te prikken ben! Zware medicatie gaven verlichting maar misselijk bleef ik elk moment! Maar meisje we halen de finish! We hebben het samen geflikt en ik ben nu al trots op jou. Gister liet je ons weten dat je eigenlijk wel wilde komen, maar nadat mama 4 uur lang van je weeën mocht genieten, je vader nog even vroeg op bed ging omdat de nacht lang zal worden, besloot je dat het veilig bij mama zijn nog wel heel fijn is. Oké ja ik was teleurgesteld want ik wil jou zo graag in mijn armen sluiten. Ik wil zo graag lichamelijk herstellen van deze uitputtende zwangerschap!

Al je kleertjes zijn gewassen, je kamertje is klaar, je wiegje staat naast ons bed en de vluchttas met je eerste pakje staat al in de auto, back-ups zijn geregeld voor de meiden! Laat je ons niet te lang meer wachten lieve meid? Ik vind het wel de hoogste tijd. Ik wil voor altijd met je knuffelen, je kusjes geven op je neusje, je zussen jouw laten zien en vooral een mama zijn die trots is op mijn 2e HG wonder en trots op mijzelf! Dat ik deze zwangerschap straks heb volbracht! Ondanks deze positieve woorden zit ik er eigenlijk enorm doorheen, ben ik op, slaap ik al 2 weken helemaal niet meer, waren de hete dagen met een veelte lage bloeddruk te heftig, heb ik benen als een olifant, waggel ik als een pinguïn en ziet ik er uit als een walrus en doet mijn bekken instabiliteit gezellig mee!

Lief meisje mama is nu al gek op jou ik wil je zo graag zien

Instagram: @mama_van_lizevi