Wat is het genieten!!

We waren thuis,eindelijk! 

Hier hadden we zo naar uitgekeken! In het ziekenhuis waren ze super lief en hielpen ze echt met alles, maar als kersverse ouders wil je gewoon thuis zijn! 

Ik voelde me echt top, ik had hechtingen gekregen want ik had een 3e graads reptuur  maar eigenlijk voelde ik hier niks van. Ik liep lekker door mijn huis in mijn spijkerbroek en we hadden tegen de kraamzorg gezegd dat we rond half 1 thuis waren, zo had ik nog even de tijd het een en ander in huis te doen. Na al die dagen ziekenhuis had mijn man tussendoor wel al veel gedaan, maar ik wilde even een was draaien met de kleding van het ziekenhuis en stofzuigen. 

Ik maakte me van te voren erg druk over de kraamzorg mag je best weten. Zo iemand die in je huis is en je moet verzorgen, klikt het wel , blablabla.. Maar wij kregen een super lieve vrouw, het scheelde een hoop voor mezelf dat ik me zo goed voelde zo kon ik af en toe ook lekker zelf dingen doen. Niet dat ze het aanraadde, maar ik zou mezelf niet zijn als ik het toch lekker deed. 

De eerste nacht was erg wennen! Na 2 nachten ziekenhuis en nu moesten we het zelf doen.. Nova sliep redelijk goed, mama wat minder haha! Op elke ademhaling letten, bij elke geluidje wat ze maakte zat ik rechtop. De eerste nachten waren best zwaar vaak sliep ze in mijn armen en zat ik rechtop, als zij maar slaapt dacht ik! 

Aan mijn energie lag het niet, ik bleef lekker doorgaan! Iedereen waarschuwde me dat ik echt rustiger aan moest doen, de klap zou nog komen. 

De eerste week was bijna iedereen al langs geweest  ik voelde me top, Nova deed het prima en ik was zo trots als een pauw! Kom haar allemaal maar bewonderen! Omdat we 2 dagen in het ziekenhuis verbleven hadden we nog recht op 6 dagen kraamzorg, 4 dagen tot eind van de middag en 2 ochtendjes. Helemaal prima! Zaterdag verbouwde ik nog de slaapkamer zodat we iets beter met de cosleeper uitkwamen. En zaterdagavond begon de "ellende". 

Nova bleef maar huilen, schreeuwen met haar beentjes trappen het was verschrikkelijk! Ik kon alleen nog maar huilen, wat was er toch aan de hand. Ik heb haar de hele avond vastgehouden en naar mijn beste idee getroost. Uiteindelijk viel ze voor eventjes in slaap.

Wij googlede ons rot, wat zou het kunnen zijn.. Krampjes, natuurlijk... Waarom hadden we daar niet over nagedacht. Volgende dag bestelde wij na overleg met de kraamzorg alles wat zou kunnen helpen, ander merk fles, sapsimplex ( zijn druppeltjes) een kipkep ( soort pittenzakje) zodat we voor de volgende keer voorbereid zouden zijn! 

Avonden liepen wij met Nova op ons onderarm door de kamer, "fietste" wij met haar benen en wreven we over haar buikje als ze weer krampjes had. 

Nova had last van reflux. Zijzelf heeft er geen last van, ze spuugt het uit en gaat weer verder ,  gelukkig.. Want op internet staan de naarste verhalen van kinderen die er wel superveel last van hebben! Vanuit het consultatiebureau kregen we het advies om johannesbroodpitmeel toe te voegen aan haar voeding.. De reflux werd iets minder, maar hield niet op, maar de krampjes kwamen weer terug.. De ontlasting ging zo moeilijk, de hele dag huilen en savonds kwam er dan een klein beetje ontslasting. 

Ze groeide verder goed en na verschillende voedingen te hebben geprobeerd in combinatie met de johannesbroodpitmeel hebben we besloten toch weer terug te gaan naar haar 'normale' voeding. Nova heeft geen last van het spugen, ze groeit goed dus helemaal prima!