Wat een verhaal

Hallo dames, ik heb een poosje niks an me laten horen maar eer is ook zoveel gebeurt. 

Laten we beginnen bij de terugplaatsing want daar waren we gebleven. Het wat 7 juni de big day voor ons. Het embryo wordt terug geplaats en dan is het 2 weken wachten. 

Natuurlijk kon ik niet wachten en had ik al een week voor ik mocht testen al taaloze testen gedaan (had een bundel van diee hgc strips liggen) maar op de officiële test hadden we een Claire bleu test gedaan en die was positief dus helemaal door de dolle heen want we zijn zwanger. 

2 weken later ik kreeg wat buikpijn en ging ik Google want Google is je grote vriend soms en de symptomen die ik had leken erg op buikbandpijn. In de loop van de week werd het erger de pijn kwam ook met flagen en werd heftiger totdat ik bijna niet meer kon lopen. Heb ik maar gebeld conclusies was ik kon naar spoed heen daar aan gekomen kregen we een echo. Op die echo was geen vruchtzakje te bekenen maar op dat moment was ik 6 weken en 4 dagen zwanger. Maar toch zat me baarmoeder vol ik zou een miskraam hebben, maar bij bloedafname was mij hcg zo hoog dat ze wel gingen twijfelen want het kan ook een Mola-zwangerschap zijn. Ik werd voor bereid op een operatie want me baarmoeder moest leeg. De dag van de operatie werd me verteld dat het weefsel opgestuurd zou worden naar een patholoog om uit sluiten voor een Mola-zwangerschap. 

In de week na de operatie denk je van wat kut dat het ons overkomt. De weg naar een kindje was al zo groot en nu dit. Na week kreeg ik een telefoontje dat het weefsel geen mola was opgelucht konden we adem halen want het was herstellen en wachten op een normale cyclus en dan weer Door. 

2 de week na de operatie ik verloor zoveel bloed met stolsels (weefsel) dat ik het niet vertrouwde ik belde de gynaecoloog en ik kon de volgende dag direct komen. Eenmaal in het ziekenhuis en na het uitleggen van het verhaal werd er weer een echo gemaakt en bloedgeprikt, op de echo werd al snel duidelijk dat de baarmoeder weer vol zat en ook was er blaasjes te zien. De gynaecoloog raade me aan om te blijven en om zo snel mogelijk een tweede curettage uit te voeren. Na wikken en wegen kon ik naar huis want ik zou maandag pas geholpen worden (de afspraak was op een vrijdag). Eenmaal thuis werd ik na anderhalf uur gebeld we moesten direct terug komen want de hcg was behoorlijk gestegen.en ik zou de volgende dag al geopereerd worden. Volgende dag op de o. K. Vonden ze dat ik er nog aardig rustig onder was waarop ik zei dat ik de eerste operatie erger vond dan nu, nu halen jullie me baarmoeder legen op verdenking van iets wat gevaarlijk kan zijn waarop hun zeiden we vinden het dapper dat je er zo over denkt. Na de operatie weer herstellen. Ondertussen moest ik elke week bloedprikken zo dat de hgc zo gaan dalen. Een week na de operatie zakte idd en de patholoog had idd de conclusie dat het weefsel een Mola was. 

Na weer een week later was de hgc weer gedaald wij dachten van zal het dan eindelijk goed zijn. Tot de vrijdag ikk kreeg weer bloedverlies met weefsel ik liep leeg voor mij gevoel dan. Weer de gynaecoloog gebeld maar die wou de maandag afwachen omdat ik dan weer bloed zou gaan prikken. Het weekend verliep echt zo kut dat ik de maandag weer belde en een nieuwe echo eiste want ik vertrouwde het niet. En ja hoor op de echo was alweer te zien dat de baarmoeder weer vol zat (de echo was bij een verloskundige gemaak omdat het ziekenhuis te druk was) . Maar goed ik moest wachten op de bloeduitslag wat duurt wachten dan lang. Om 16:45 kwam het telefoontje de hgc was gestegen ik zei al had ik wel verwacht want op de echo was al te zien dat de baarmoeder vol zat. 

Behandelplan we moesten de volgende dag direct komen om een behandelplan door te bespreken. Eenmaal op de parkeerplaats van het ziekenhuis zeg ik tegen me man ik moet naar de wc hij stop de auto ik spring er uit en ik liep gewond leeg op de parkeerplaats, en dan sta je daar tussen de autodeuren de grond zakte letterlijk onder me voeten weg. In het ziekenhuis eerst schoon spul gekocht gewassen en door naar de afdeling waar we verwacht werden. Eenmaal daar het behandelplan door genomen ik moet aan de methotrexaat kuur soort van chemo kuur. 

Nu zitten we in de tweede week van die kuur maar ik vind het allemaal best wel heftig de kuur doet gelukkig zijn werk en we proberen er iets van te maken ook al is het zwaar. Voor de mensen die niet weten wat een Mola-zwangerschap is op de site freya wordt het duidelijk uitgelegd wat het inhoud. 

Ik ga er nu vandoor en zal zo nu en dan een keertje me verhaal komen doen. 

X