Wat ben ik blij dat jij er bent.....ondanks alle stress

Heel onverwachts kwam je in ons leven....je was gelukkig evengoed ook heel erg welkom bij ons. Wat hebben we van je genoten, allemaal....en nog steeds ben je ons lieve kleine zonnetje. Maar je hebt ons ook veel stress en slapeloze nachten bezorgd. Vanaf dat je 3 weken was deed je niets anders dan huilen, drinken en heel af en toe een half uurtje slapen. We hebben van alles geprobeerd, niets hielp....later bleek dat je heel veel last van krampjes had, maar je kon het ons niet vertellen....zo jammer ! Toen je 3 maanden was ging het langzamerhand ietsje beter. Nu ben je alweer 6 maanden en kun je overdag lekker rollebollen in de box, je slaapt soms wel anderhalf uur achter elkaar en je lacht en schatert naar je grote zussen. Maar s'nachts.....dan houd je mama wakker, je komt iedere 2 uur en laat je alleen maar troosten met mama's borst. Als je dan gedronken hebt legt mama je weer in je bedje, maar binnen 2 uur hoort ze je weer huilen en moet ze je weer gaan pakken omdat je zo hard huilt dat je zusjes wakker worden. Mama legt je maar weer aan en valt per ongeluk zelf ook wel eens in slaap...zo moe is ze ervan. Mama wordt daar wel eens wanhopig van....ze moet overdag ook zoveel doen en als ze dan zo moe is is dat wel eens zwaar.  Maar na vandaag....is mama blij je stemmetje te horen, ook al is het midden in de nacht en ook al is het 5 keer in dezelfde nacht. Want dan denkt ze : gelukkig, ons kleine prulletje leeft nog. Vandaag hoorde mama dat het lieve kleine kindje van haar vriendin niet meer wakker werd, nooit meer ! Wat een groot verdriet dat die moeder nooit meer dat lieve kleine stemmetje van haar kindje zal horen....zij zal haar babietje s'nachts niet meer hoeven pakken omdat het huilt.  Na vandaag....is alles anders....na vandaag kan mama relativeren. Dat is een heel moeilijk woord , maar als je groot bent ....zal mama het je leren.