Snap
  • Baby
  • baby
  • ziekenhuis
  • flesvoeding
  • Sondevoeding
  • Moedergevoel

Wanneer dagen als weken voelen

Onze dagen bestonden uit voeden, sonde voeding geven, spuug ruimen, baby omkleden en dan weer opnieuw beginnen. Onze dochter was een super tevreden baby, wat best gek is voor een baby die super last heeft met eten en maar blijft spugen. Ondanks alles was ze super relaxed en tevreden, ze sliep heerlijk en ook haar lachje maakte een hoop goed. Toch zat ik af en toe met me handen in het haar als ze weer zich zelf had ondergespuugd of als de dokters weer niks hadden gevonden. Hoe erg ook maar soms hoopte ik dat ze een oorzaak konden vinden zodat we er wat aan konden doen. 

Weken gingen voorbij en door de strenge lockdown was deze tijd pittig en vooral erg eenzaam. De ziekenhuis afspraken gingen vooral telefonisch, als ze haar sonde er weer is had uit getrokken moesten we met mondkapjes weer naar het ziekenhuis ( meestal was dat midden in de nacht) Elke keer dat ze hem er uit trok leek een verademing voor haar. Toch bleef ze nog naar de sonde op haar wangetje zoeken met haar handje. Na de 3de keer hebben we besloten om het 48 uur aan te kijken. Het spugen met sonde was namelijk extreem, maar ze dronk zelf amper en om de sonde er uit te laten moest ze minimaal 2/3 zelf drinken. Ze zat nog niet eens op 1/3de maar ergens zei mijn moedergevoel dat die sonde het alleen maar erger had gemaakt. We gingen het 48 uur aankijken, de eerste fles was geen succes en ik was meteen bang dat dit niet goed zou komen. Maar de 2 de fles ging al beter. We besloten na de 48 uur te overleggen met de kinderarts. Ze snapte ons gevoel en gaf het advies om per fles aan te kijken (ze moest ongeveer 400 cc per dag drinken om niet uit te drogen) Dagen kwakkelde we en stonden we elke keer klaar om naar het ziekenhuis te gaan. 

Maar na een paar weken nam het spugen af en haalde we elke dag de 400 cc.  Onze baby was gelukkiger zonder sonde!! Ondanks dat ze met sonde ook tevreden was, was ze nu echt gelukkig! Geen plakkers meer op haar gezichtje, geen slangetje die ze er wel is uit nieste. Ze groeide langzaam en soms viel ze opeens 100 gram op een dag af. Maar ze ontwikkelde super! Inmiddels was ze 3 maanden en kon ze al van rug naar buik rollen.  Ik voelde dat ik elke dag meer rust en vertrouwen kreeg. En ik durfde nu echt te genieten van mijn baby! 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij De trotse mama?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.