Wanneer borstvoeding ( voor mij ) niet meer vanzelfsprekend is.

5 maanden Jake, 5 maanden borstvoeding, wat hou ik ervan, van Jake én van het voeden.

Echter, sinds Jake 6 weken was begon hij een droge huid te krijgen, deze huid werd steeds droger en werd eczeem, na het smeren van La roche die geen verlichting bood, gingen we naar de kinderarts. Ze schreef ons een hormoonzalfje voor en beloofde ons dat deze knappe vriend snel weer zachter zou worden.. niets was minder waar...

Na anderhalve week en steeds meer open natte plekken ging ik terug naar de kinderarts. Omdat zij mijn dochter opvolgt die een Iga deficientie heeft en jammer genoeg weet hoeveel miserie dat ons brengt, besloot ze bij Jake een bloedname te laten afnemen op allergieën en eventuele deficiënties.. Na 1 week kregen we de uitslag, Jake is enorm allergisch aan eieren en in het algemeen heel fragiel en allergisch aangelegd, ik besloot mezelf dus op ei-dieet te zetten.

Ik grapte nog bij de dokter: "geen koekjes enzo, ik wou toch wat kilo's kwijt" niet bewust van wat er nog zou komen.

Ik merkte op dat na een portie spaghetti of het eten van een slaatje hij zeer onrustig werd, met de dag nadien een erge eczeem-opstoot die niet onder controle viel te krijgen, ik schrapte dus ook tomaat en paprika en dit ging goed.

Vorige week had hij een vreselijke uitbraak, ik voelde me zo schuldig, ook al had ik het idee dat ik super goed had opgelet, na letterlijk alles wat de afgelopen week in mijn mond is gegaan te analyseren kwam ik erop uit dat het pak zure matten die ik met teveel zin in zoet volledig heb opgegeten, concentraat van tomaat bevatte.

Ik voel mezelf zo schuldig als ik weer eens een foutje maak, dat de borstvoeding stoppen met momenten het beste lijkt, al doet me dat zo'n pijn.

Veel liefs.