Waarom onze kinderen suikervrij eten

Drie jaar geleden kwam ik erachter dat ik geplaagd werd door het lekkende darm syndroom. Ik zat tegen een burn-out aan en had ondanks mijn 27 jaren absoluut geen energie en was continu moe en sliep daarom veel 's middags. Onze kindjes waren toen 2 en 0 en onze oudste had ook al zijn deel aan vervelende klachten. Bijna dagelijks diarree, lusteloos en slecht slapen waren onderdeel van zijn persoontje. Althans dat dachten wij. Met de jongste nog aan de borst heb ik samen met een natuurgeneeskundige ons dieet omgegooid.

Echtgenoot was een enorme steun en drijfveer en samen hebben we ons dieet radicaal aangepast. Gluten, suiker en bepaalde E-nummers kwamen er niet meer in! Gaandeweg knapte ik op en ik zag ook bij onze oudste enorme verbeteringen. En met dat we er meer mee bezig gingen en dieper gingen graven om andere klachten ook aan te pakken, kwamen we tot de realisatie dat suiker de grootste boosdoener was van (bijna) al onze klachten, het humeur en slaappatroon van de kindertjes incluis.

Het besluit was simpel: Suiker kwam er niet meer in. We hadden de kans omdat ze nog zo jong waren, om ze in een keer van de suiker af te halen. Frisdrank, limonade, ijsjes en snoep waren de eerste die vertrokken. We vervingen ze door gewoon water, diksap en geitenmelk. Onze meid kreeg borstvoeding tot ze bijna twee was en heeft daarom lang alleen water gekregen. In plaats van snoep gaven we ze fruit, rozijntjes, dadels, noten en crackers. Glutenvrij in het begin, tegenwoordig zijn speltcrackers erg populair. En wat een verschil! 'Men' zegt wel dat suiker geen invloed heeft op kinderen en hun gedrag, maar helaas zijn daar geen goeie onderzoeken naar gedaan. Deze worden vaak wel gebruikt ten voordele van suikerfabrikanten en de suikerlobby om ons vooral maar te laten geloven dat we suiker nodig hebben en, stel je voor, het goed voor ons is! Helaas 'verwarren' ze glucose met andere koolhydraten en misleiden ons zo keer op keer.

Maar als moeder en voedingscriticus zie ik een verschil van dag en nacht wanneer de kinderen een weekend flink hebben kunnen snoepen en op onvolwaardige voeding hebben geleefd. Want laten we eerlijk zijn, af en toe heb je zo'n weekend. Maar ik merk het direct. Onze oudste wordt brutaal en gaat raar gillen en schreeuwen om niets. De jongste huilt veel en is vreselijk aanhankelijk terwijl ze anders heel zelfstandig en vrolijk is. Slapen is een probleem en ze zijn allebei veel te vroeg wakker om dan 's middags op de bank in slaap te vallen. Wat ik dan zie is hun bloedsuikerspiegel dat zich probeert te herstellen. Maandagochtend meteen aan de dikke pap met gedroogd fruit, veel groenten en vet en dinsdag heb ik mijn twee (b)engeltjes terug die zich goed kunnen verwoorden op hun manier, lief zijn en goed en lang slapen.

Toeval? Denk het niet. Ik besef ook dat wij een geweldige kans hebben gekregen om onze kinderen al heel vroeg hierbij te betrekken en dat het naarmate ze ouder worden en naar school gaan het steeds moeilijke wordt om dit vol te houden. Maar ik ben van mening dat als wij in huis een goede basis leggen en positief en eerlijk blijven over volwaardige voeding, we ze bewapenen met kennis waar ze later (hopelijk) veel profijt van hebben. Ik kan niet in de toekomst kijken. Ik richt me op het nu en zie twee kindertjes die met smaak groenten, rauw en gekookt, fruit, vis en noten eten. En ik denk dat iedereen wel slechtere situaties kent! Ik ben in ieder geval heel dankbaar en geniet van elk moment!

Wie is nog meer actief bezig zijn / haar kinderen op te voeden met goeie voeding? Wat zijn jullie trucs en favorieten in huis? Hoe betrek jij je kinderen er bij? Ik hoor heel graag jullie verhaal!