Waar slaapt jullie kleintje?
Mijn zwangerschap was niet geheel gepland. Een kindje krijgen in dit huis was ook niet helemaal zoals ik het mij voor die tijd had voorgesteld. We wonen op de beneden verdieping van een rijtjeswoning. We hebben 1 slaapkamer en een kleine woonkamer. Op zich "past" alles in ons huis. Een box, een bedje bij ons op de slaapkamer en een eigen stoel aan tafel.
Niet groot, maar wel groot genoeg om te kunnen wonen met z'n drietjes en een hond.
Ons zoontje is bijna 1 en slaapt dus nog steeds bij ons op de slaapkamer, op zich zijn we er allemaal aan gewend, maar ik kijk wel uit naar het moment dat hij zijn eigen kamertje krijgt.
Ik merk dat hij de laatste tijd sneller wakker word van als wij naar bed gaan of als wij iets van de slaapkamer nodig hebben. De slaapkamer grenst namelijk ook nog eens aan de woonkamer dus het is best gehorig op de slaapkamer. Maar goed, mijn zoontje weet niet beter....
Hoe is de situatie eigenlijk bij jullie? Slaapt jullie kleintje (noodgedwongen of niet) bij jullie op de kamer of heeft het zijn eigen kamertje?
En op welke leeftijd vinden jullie dat je kindje een eigen kamertje zou moeten hebben??
Anoniem
Onze zoon slaapt ook nog bij ons op de kamer. Uit nood geboren door meerdere verhuizingen maar nu lastig te doorbreken. Ik hoop we dat hij er snel aan toe is om op zijn eigen kamer te slapen.
Corine Steen
Ik woon zelf ook superklein. Maar ik heb ons washok van 4 vierkante meter vorige maand omgebouwd tot babykamertje. Ik heb mijn zoontje dus na een half jaar op zijn eigen kamertje gelegd. Misschien is het 'psychologisch' al zijn eigen kamertje als je een kamerscherm plaatst?
Anoniem
Ik werd ook onverwacht en ongepland zwanger van de eerste, en net zoals jij hadden wij een klein flatje met 1 slaapkamer en dat was het. Onze Oudste heeft vervolgens bijna 1,5 jaar bij ons op de slaapkamer geslapen voordat we voor iets groters konden gaan. Hij was een makkelijke slaper en het ging gelukkig heel erg goed, alhoewel het wel behoorlijk wat van je privacy vergt natuurlijk. Met nummer 2 zou dat moeilijker zijn geweest want dat is een hele lichte slaper die overal wakker van wordt en ook nog wel eens tig keer per nacht wakker wil worden, dus ik ben blij dat we die periode van allemaal op 1 kamer met de oudste hebben gehad. Maar het kan en het is helemaal niet erg. Onder mijn beste herinneringen van zijn eerste tijd behoren ook die van dat ik wakker gemaakt werd door dreumeshandjes en knuffelbeesten die op mijn hoofd gegooid werden vanuit zijn bedje, samen met het roepen van 'mamamamaamamamamamamamaamamamamamama'. De overgang naar zijn eigen kamertje, helemaal alleen slapen, ging gelukkig ook heel goed. Maar ja, hij is makkelijk die oudste :-). Toen de jongste geboren werd heeft die ongeveer 2 maanden in de wieg bij ons op de slaapkamer geslapen, daarna vond ik het wel welletjes, mede ook omdat deze dus zo'n lichte en slechte slaper is, dus die verhuisde vrij snel naar zijn eigen kamer (en wat was ik blij dat ik daar inmiddels ook de mogelijkheid voor had!). Komt allemaal goed meid, maak je geen zorgen.
Milou1989
Jullie hebben absoluut gelijk. Ik verwacht niet dat het een probleem word als mijn zoontje misschien als hij straks 14 maand is 'alleen' moest slapen op zijn eigen kamertje. Hij heeft nu inmiddels ook de leeftijd dat hij weet dat je weer terug komt. Hij slaapt de hele nacht door en ik denk juist als het lekker rustig is hij nog beter kan slapen..