Voorstellen en de bevalling

Voorstelllen

Als eerste zal ik mezelf even voorstellen. Ik ben Linda, inmiddels 5 jaar getrouwd met mijn lieve man Dennis en super trotse mama van Benthe (4 jaar) en Yinthe (1 jaar) ik zal jullie de komende tijd meenemen in onze achtbaan van de bevalling van Yinthe tot haar 1e verjaardag vandaag. 

29 december 2018

Ik lag alweer een week in het MUMC+ in Maastricht. Een week geleden werd ik opgenomen met om de 2 minuten weeen. Gelukkig hadden de weeenremmers hun werk gedaan en waren ze gestopt. 

Om 6 uur in de ochtend wordt ik wakker van krampen onder in de buik. Ik druk op de alarmknop maar ik moest maar wat proberen te slapen. Om 8 uur kwamen ze wel voor een ctg. Slapen lukte natuurlijk voor geen meter maar de krampen werden minder en om 8 uur op de ctg was niks geks te zien.  Gelukkig maar, want ik was pas 31 weken en 5 dagen zwanger. Nog 2 dagen volhouden en op oudjaarsdag zou ik 32 weken zijn en vanaf die dag zou ik in het ziekenhuis in Roermond mogen bevallen. 

Rond de lunch kwam Manoek op bezoek, een vriendin, ze kwam samen met haar 3 weken oude dochter. Tijdens de lunch kreeg ik weer opnieuw krampen in de onderbuik. Deze keer mocht ik meteen aan de ctg. Helaas liet deze niet zien wat ik voelde. Voor de zekerheid heb ik Dennis gebeld dat hij naar het ziekenhuis moest komen. Volgems de verpleegkundige zag de ctg er goed uit, maar mijn vriendin en ik hebben getimed en de krampen kwamen om de 2 minuten en duurde steeds een halve minuut. Toen ik dit aangaf kreeg ik te horen dat ik niet de hele dag aan de ctg kon liggen en dat ik maar moest bellen als het erger werd. 

Nadat de verpleegkundige weg waren ben ik naar de wc gegaan en heb maar meteen weer op de bel gesrukt. Bloed verlies en niet een klein beetje maar op de wc zat alles onder, vloer, wc pot, muren, wasbak, echt alles. Toen de verpleegkundige kwam kijken schrok ze behoorlijk. Ga maar op bed liggen dan sluit ik je weer aan aan de ctg. Op verzoek van mij werd toch maar een gynacoloog gebeld en die was er binnen een paar minuten. Deze zag 1 wee en zei meteen: waar is je man, we gaan nu je kindje halen. Doordat de placenta voor de uitgang lag wat een natuurlijke bevalling niet mogelijk en werd het dus een keizersnede. Dit wisten we gelukkig wel al van te voren. 

Doordat Dennis al onderweg was (helaas is het 3 kwartier rijden van ons thuis naar het MUMC+) wilden ze wel wachten totdat hij er was. Manoek is gelukkig in het ziekenhuis gebleven totdat Dennis er was. Ik werd naar de ok gebrachten en daar wachtte we totdat hij er was. Om 10 over 3 in de middag werd onze lieve dochter Yinthe geboren met 31 weken en 5 dagen zwangerschap. Dennis ging met Yinthe mee en ik werd dicht gehecht en naar de uitslaapkamer gebracht. Hier moest ik blijven totdat er weer wat gevoel in mijn benen terug kwam en ik mijn knie een klein stukje op kon tillen. 

Toen ik op de uitslaapkamer lag kwam Dennis en vertelde me dat er wat complicaties waren bij Yinthe. Ze had in elk geval geen anus en ze miste een stukje van de slokdarm. Tevens was er een verbinding tussen de luchtpijp en de slokdarm. Hierdoor was de maag gevuld met lucht en hebben ze deze afwijking niet kunnen zien op de echo's tijdens de zwangerschap. We dachten van de ergste ellende af te zijn, maar helaas begon die nu pas. 

Hierna mocht ik eindelijk naar ons lieve meisje en haar vast houden. Wat was dit een heerlijk gevoel. Wij waren voor de 2e keer papa en mama. 

Hoe het vervolg ging zal ik jullie een volgende keer vertellen. 

Wel kan ik jullie al verklappen dat onze lieve meid vandaag een geweldige 1e verjaardag heeft gehad. 

Veel liefs Linda