Voor het eerst in bad
Je bent een verpleegkundige als je het ziekenhuis verlaat
Mayson kreeg nog voeding door zijn neus sonde, ook moesten we hem een aantal keren per dag vernevelen voor zijn luchtweg en kreeg hij zuurstof door zijn neusbrilletje.
Hij ging een beetje de fles drinken maar knoeide heel erg, de logopediste heeft van alles met ons geprobeerd om dat op te lossen. Nu blijkt achteraf met alle verschillende doktoren en ziekenhuizen dat dit bij Mayson zijn charge syndroom hoort.
Op 25 oktober mochten wij eindelijk Mayson voor het eerst in bad doen. Wat was dat spannend zeg.. alle slangetjes begeleiden en dan ook nog je kleine baby vast houden. Maar dit was een magisch moment voor ons en wat genoot hij er van!
Het zuurstof was afgebouwd en wat deed hij dat goed, hij had wel wat dipjes in zijn diepe slaap. Het zuurstof was voor mij een gevecht, mijn onderbuik zei dat het goed ging en dat ging het ook maar af en toe gingen toch de alarmen af dat zijn gehalte te laag was. Ondanks dat hij zelf binnen een paar seconden het weer herstelde zijn er toch gesprekken geweest met artsen. Want wij zaten natuurlijk op het puntje van onze stoel om naar huis te gaan.
Voor we naar huis mochten moesten we eerst de training baby en kinder reanimatie hebben voldaan. Ook waren we de sonde en sondevoeding aan het leren, het vernevelen en dan nog de algemene zorg en zorgen dat hij natuurlijk uit de fles ging drinken.. pfff… wij werden opgeleid voor verpleegkundige.
28 oktober mocht ik mijn verjaardag nog in het ziekenhuis vieren. De dames van de medium care hadden er alles aan gedaan om Mayson zijn kamertje te versieren, dit zal ik nooit meer vergeten! De nacht van 28 op 29 oktober moest Mayson voor een speciale slaaptest. Hier werd met verschillende meters zijn ademhaling, hersenactiviteit en zuurstofgehalte gemeten gedurende de nacht. Aangezien Mayson’s beschadigingen in zijn luchtpijp van de beademingstube nog wel heel lang zal duren voor dit geneest, willen we weten of het veilig is om hem mee naar huis te nemen zonder zuurstof. Waar komen toch de dipjes in zijn zuurstofgehalte vandaan?
De volgende ochtend lag Mayson weer aan het zuurstof, ik stortte in… waarom..?? Het ging net zo goed. Ik probeerde met man en macht te achterhalen waarom hij weer aan het zuurstof moest. Smiddags werden we bijgepraat door de arts, ze zagen te veel dipjes zijn slaap en konden niet zo goed hun vinger op leggen hoe het precies komt. Het voelde alsof we weer 10 stappen achteruit gingen. De constante strijd met het zuurstof…
Anoniem
Ach jeetje. Veel sterkte gewenst.