Van slaapjes, naar slapen!

He luitjes,

Om even te ontvluchten van alle nieuwtjes omtrent het corona-virus wilde ik weer eens een blog schrijven. Iets waar denk ik meerdere mensen baat bij kunnen hebben.Benjamin was als baby een kindje wat het liefste zo min mogelijk sliep. Maar omdat het onze eerste was, wisten wij niet beter. Op het beging was het vooral wennen om een baby te hebben en was het erg aanpassen natuurlijk. 

Benjamin sliep al wel redelijk snel "door", met doorslapen heb ik het vooral over 's avonds. Hij sliep dan 5 uur aan een stuk, wat als "doorslapen" genoemd word. 

Al gauw merkte ik dat hij de ochtenddutjes het liefste oversloeg en 's middags maar heel even rust wilde. 

Benjamin heeft vanaf de geboorte tot aan zijn 1e jaar tussen ons in gelegen. Ik vond het vooral moeilijk dat er veel mensen waren met hun goed bedoelde adviezen, terwijl het bij mij meer over kwam dat ik het niet goed deed. Maar zelf besefte ik dat wij het goed deden op onze mannier. Onze zoon had dat net wat extra geborgenheid misschien wel gewoon nodig. 

Benjamin werd ouder en sloeg zijn ochtend slaapje al gauw over. 's Middags merkte ik dat hij erg moe was, maar hij wilde gewoon niet slapen. Hij wilde alleen slapen bij mij. Ook in de avond merkte ik dat Benjamin meer begon te draaien en ik er zelf ook last van begon te krijgen.

We hebben veel tijd en energie erin gestopt, maar uiteindelijk kon hij redelijk goed slapen in zijn eigen bedje. Ik moest hem dan in zijn bedje leggen en zijn handje vast houden tot dat hij inslaap viel. Daarna kon ik zachtjes weg glippen en mijn dingen doen. 's Middags was ik al blij als benjamin een uurtje kon slapen, want liever iets dan niets. Voor 's avonds ging het eigenlijk best goed. Om 19uur brachten wij hem naar bed, hielden zijn handje vast tot dat hij sliep en konden dan naar beneden gaan. Rond 21uur werd hij dan weer wakker en moesten we het zelfde doen. Maar als hij dan middernacht rond 01uur wakker werd, wilde hij echt niet meer in zijn eigen bedje slapen, dus dan maar weer tussen ons in (hij zal het wel nodig hebben).

Dit hebben we best lang vol kunnen houden, maar op een geven moment kwamen wij op het punt dat we eigenlijk wel heel graag een slaapcoach wilde inhuren. Ik vond dat oprecht een getwijfel, want je weet dat je een periode van veel gehuil in gaat en dat leek mij zwaar. 

Na veel te hebben gelezen hebben wij samen besloten om het toch eerst maar eens zelf te proberen en zo gezegd zo gedaan!

Ik ben begonnen met niet meer zijn handje moten vast houden als hij moest gaan slapen. Ik kwam er wel bij zitten en herhaalde telkens: 'Ga maar lekker slapen lieverd, ik ben bij jou.'Door dat telkens te herhalen werd hij rustig en zo viel hij inslaap. Het kon sommige avonden wel ruim een uur duren voor hij dan sliep, maar ik had het er voor over!

Toen dat uiteindelijk minder tijd ging kosten ben ik overgestapt op het "rommelen". Ik legde Benjamin dan in zijn bedje, las een boekje, gaf hem een kus en zei: 'Ga maar lekker slapen, tot strakjes.' en liep dan uit zijn kamertje. Hij begon dan meteen te huilen, waarop ik dan weer zei: 'Mama is hier gewoon hier.' Ik ging dat boven de was uit de machine halen, de was ophangen en nog het een en ander opruimen boven. Ik merkte dat hem dat rust gaf en hij dan uiteindelijk in slaap viel. Ik moest dan wel een aantal keer herhalen dat ik er gewoon ben. Ik denk dat het hem wel wat rust gaf dat hij mij kon horen en wist dat ik in de buurt was. 

Toen dit eenmaal goed ging probeerde ik hem in bed te leggen en na zijn verhaaltje en te zeggen dat ik van houd, naar beneden te lopen. Ik merkte op de babyfoon dat hij redelijk rustig bleef en dat hij ZELF in slaap viel, WAUW! Dit was natuurlijk super fijn.

Toen dat 's avonds zo goed ging, merkte ik al gauw dat het met de middagdutjes ook een heel stuk beter ging. Inplaats van dat hij een uurtje sliep, sliep hij ruim 2 uur. Ook kwam hij 's avonds zijn bedje niet meer uit en sliep hij gewoon door. 

Ja, het heeft veel tijd, geduld en energie gekost, maar het was het meer dan waard. We zijn geen heftige huilperiodes in geweest, we hebben geen slaapcoach hoeven in te huren en we hebben het zelf voor elkaar gekregen. Benjamin slaapt nu eigenlijk overal heel erg goed en dat was voorheen ook zeker niet het geval. Ik heb echt geprobeerd hem de rust te geven, de geborgenheid die hij nodig had en het vertrouwen.

Door dit zelf te hebben gedaan ben ik onwijs trots op ons en zeggen wij ook regelmatig dat dit ook wel een soort luxe geeft. Het is heerlijk als Benjamin lekker kan slapen en dat je er zelf niet te veel energie aan kwijt bent geraakt. Nu heb ik zelfs dat ik Benjamin 's middags vaak waker moet maken, omdat hij anders te lang slaapt, haha! Nooit verwacht, maar zo zie je maar weer.Ik heb zo ook meer tijd voor mijzelf gekregen en ben daarbij begonnen met het ontwerpen van kaarten naar wens (geboorte-, trouw- en visitekaarten). Ik heb het erg naar mijn zin en mocht je het leuk vinden, neem dan zeker een kijkje op mijn Instagram: kaartjebyyaartje.

En ik snap dat sommige mensen echt graag een slaapcoach willen inhuren, maar als je te veel twijfelt of het moeilijk vind om zo'n huilperiode in te moeten gaan met je baby, probeer dan zeker deze stappen eens:

- Handje vast houden tot dat "baby" inslaap valt- Handje los, er naast blijven zitten en zeggen: 'mama is hier, ik ben bij je.'- Boven gaan rommelen en zodra "baby" huilt zeggen: 'Mama is gewoon hier.'- Naar beneden gaan

Ik merk nu ook dat Benjamin het soms heerlijk vind om lekker in zijn bed een beetje tegen zijn knuffels te "praten". Soms word hij ook een beetje wakker en pakt hij 1 van zijn 2 knuffels, trekt aan de staart zodat het liedje weer begint te spelen en slaapt weer verder. Ook het wakker worden van Benjamin is een stuk prettiger. Hij roept mij zodra hij wakker is en hoeft ook niet meer te huilen, plus(!!) wij zijn zo ook van de ochtendfles afgekomen (dat ging in eens vanzelf).

Hopelijk hebben jullie er wat aan en mochten er vragen zijn, hoor ik het graag!

Liefs,xoxo