Van het kastje naar de muur, ziekenhuis, huisarts, ziekenhuis en dan toch weer de huisarts.

Hoe gaat het nu met Djairo, wij zijn inmiddels alweer 2 maanden verder. Wij zijn maandagavond 10-05 weer bij de huisartsenpost beland omdat Djairo weer aan het kokhalzen was en er een hele golf spuug uit kwam, gezien zijn eerder incident hadden bij de HAP gebelt. Hun wilde Djairo zien en even na kijken. 

Ik naar de HAP toe gereden met toch wel weer lood in mijn schoenen. Je weet nooit, maar ergens ook wel weer van heb je haar weer die voor een beetje spuug gaat bellen.. Maar wederom was het die maandag weer dat hij eerst begon te kokhalzen en daarna met hulp van ons begon te spugen. Meer als de halve fles kwam terug. Zo wilde ik de nacht ook niet in gaan, wat als het s nachts gebeurd en je krijgt het niet mee. Wij moeten hem wel stimuleren om het ook daadwerkelijk eruit te gooien. 

Aangekomen bij de HAP zit ik daar alleen met Djairo in de wachtkamer, niemand die er zat, wat ik overigens verbazingwekkend vond, maar goed we hebben daar zeker  40 minuten moeten wachten voordat wij werden geroepen. Een vriendelijke vrouwelijke huisarts riep ons. Ze heeft ons verhaal aan gehoord en Djairo onderzocht. Gelukkig kon zij niks geks horen of zien. Maar ze was wel van mening dat het kokhalzen en het bijna stikken ergens vandaan moest komen, dus haar advies was bel morgen de kinderarts en overleg met hem. Ze vertelde dat er nu geen kinderarts aanwezig is en dat ze deze ook niet gaan oproepen. Dus wij konden weer naar huis. Thuis aangekomen heeft hij lekker tussen ons in geslapen, hij wel mama heeft zowat geen oog dicht gedaan die nacht. 

Dinsdagmorgen 11-05 hebben wij gelijk de kinderarts gebeld voor een afspraak, zij verwees mij weer terug naar de huisarts omdat de huisarts dan een spoedverwijzing moet aanvragen voor de dienstdoende kinderarts. Ik de huisarts weer gebeld en wij moesten eerst langs komen. Haar ook het hele verhaal uitgelegd dat hij weer veel moeite had om er zelf uit te komen, wij hem tijdens het kokhalzen moeten stimuleren om hem bij te krijgen. Ook benoemd dat ons gevoel zegt dat er meer aan de hand is. De vervangende huisarts die wij op dat moment hadden zei dat ze het nu niet alarmerend vond als ze naar Djairo keek maar ze ging de kinderarts bellen en ze zou dan ons weer bellen. Word ik s'middags gebeld door de kinderarts zelf, die mij eigenlijk gelijk een beetje aanviel van was het niet duidelijk genoeg vrijdag over zijn buikwandbreukje. Benoemd naar de kinderarts dat ik daarvoor niet bij de huisarts en huisartsenpost ben geweest. Hij zei ooohh maar daar kan ik je nu niet bij helpen dat moet de huisarts zelf op pakken wij hebben ons bezoek van afgelopen vrijdag afgesloten omdat het duidelijk was, dit is iets nieuws en moet je toch echt bij de huisarts zijn. Ik viel een beetje perplex dat ik niet meer zo goed wist  hoe te reageren en zei oke. Hij zei gelijk erachteraan, een fijne dag en de hoorn werd er op gelegd. Later belde de vervangende huisarts weer en zij stelde voor om met andere voeding te beginnen, dit gelijk gehaald en zijn begonnen met A.R.. 

Dit helpt tot nu toe wel hij spuugt minder, heeft minder de hik en kokhalst ook nog maar een enkele keer. Hij slaapt tegenwoordig in zijn eigen bedje. Maar doordat hij nog steeds schreeuwde als wij hem neerlegde hebben wij van de huisarts ook omeprazol gekregen en dit heeft toch voor meer verlichting gezorgd. Momenteel doet Djairo het goed en groeit hij goed en gaat het steeds beter, hij is weer meer tevreden en kan weer op zijn rug liggen. Ik ben voor Djairo en Denley een digid gaan aanvragen zodat ik in hun medisch dossier kon lezen. Bij Djairo las ik tot mijn verbazing dat de kinderarts had geschreven op 11-05 dat de onrust bij ouders niet goed te temperen is......... Pardon???? Het is mijn kind waar JIJ als kinderarts niet serieus mee om gaat. Er staat ook letterlijk dat zijn advies is jeugdbegeleiding van de jeugdsarts van het CB en dat de huisarts akkoord is het zijn beleid. Ik ben hier best van geschrokken en heb dit ook aangegeven bij mijn eigen huisarts, en zij stelde voor dat als het nog niet goed gaat dat we dan naar een ander ziekenhuis kunnen gaan. Voor nu gaat het goed, maar aanstaande donderdag 10 juni hebben wij nog een echo van zijn hartje. Als dat ook allemaal goed is dan laten wij het hierbij, maar als het hartje niet goed is willen wij met Djairo naar een ander ziekenhuis of een andere kinderarts, maar niet meer die kinderarts die wij hadden. Ik zal in de volgende blog vertellen hoe de echo is gegaan. Duim voor ons dat het een onschuldig ruisje is.