Snap
  • Baby
  • PND

Van grijze wolken naar een klein zonnetraaltje

Al vanaf kleins af aan wist ik dat ik graag kinderen wilde. Ik had het altijd gezellig met mijn twee zussen. Als ik me verveelde, was er altijd iemand om mee te spelen.

Zo zag ik dat voor mezelf ook voor me. Ik kijk naar de oude foto's met mijn vader mijn zusjes en ik als baby in zijn armen.

Zo zou het ook bij ons zijn. Gezellig, liefdevol en warm.

Ik wist pas dat ik zwanger was na 9 weken omdat ik me toch wat anders voelde. Toen de test positief was, moest ik huilen. Ook al was het gepland. Nooit had ik gedacht dat het zo snel zou gaan!

Ik was misschien 4 weken gestopt met de pil. Ik denk dat ik huilde omdat dit het besef was dat er een baby in ons leven zou komen. Niet langer meer met z'n tweetjes.

Mijn zwangerschap verliep vlekkeloos. Ook al had ik niet een moedergevoel. Achteraf misschien een teken dat ik inderdaad een pnd zou krijgen.

16 mei 2019 07:00 buikpijn in bed. Ik ging naar de wc en er was heel veel bloed. Ik belde de verloskundige omdat ik dacht dat ik wel heel veel pijn had. Er zaten in het begin flutspauzes van 1 minuut tussen de weeën maar dit ging snel over in alleen maar weeën.

10:00 weer verloskundige gebeld en verteld dat ik nu wel heel erg veel pijn had. Ze zou direct komen.

Toen ze voelde naar ontsluiting zat ik al op 8 cm ontsluiting. We moesten heel snel naar het ziekenhuis! Onderweg naar het ziekenhuis kreeg ik enorme persdrang, verschrikkelijk! 11:16 waren we eindelijk bij het ziekenhuis en is onze kleine meid om 11:47 geboren.

Ze werd op mijn borst gelegd, maar ik wist niet hoe ik me voelde. Voornamelijk blij dat ik de bevalling had gehad denk ik.

In de maanden die volgden begon ik me zenuwachtig te voelen als ik alleen met haar moest zijn de hele dag. Bang dat ze zou huilen terwijl ze alles gehad had. Ik kreeg rare gedachtes over de dood. En dag in dag uit werd zwarter.  Wat was het nut van het leven en wil ik überhaupt nog leven?

Stukje bij beetje gaan de dingen beter. Ik ben in therapie en slik antidepressiva. Het doet me in ieder geval het mooie weer zien van het hebben van een baby. Ik ben er zeker nog niet helemaal maar ik durf weer hoop te hebben voor de toekomst! 

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij M. JVDM?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.