Slaap inleveren als mama

De ene baby slaapt sneller door dan de ander. Sommige kindjes hebben veel moeite met inslapen, doorslapen of "uitslapen".

Mijn kleine man van 13 maanden is altijd een slechte slaper geweest. Tot ongeveer 11 maanden moest ik er 's nachts 8 keer uit. Ook inslapen heeft hij altijd moeite mee gehad. Overdag slaapjes doen, daar moest ik soms kilometers voor met hem op de arm wandelen, anders lukte het niet. En als hij dan eindelijk sliep overdag, tsja dan was hij na maximaal 45 minuten wakker.

Inmiddels wordt hij 's nachts wel iets minder wakker, maar hij slaapt wel sinds 11 maanden bij ons in bed. Ik trok het niet meer, was lichamelijk uitgeteld, werd met de dag chagrijniger. Dan maar naast me, als hij dan z'n speentje kwijtraakt, plop, zit er zo weer in. Of wilt hij even mama vasthouden, hoppa lekker arm eromheen. Hij slaapt beter, ik helaas niet. Elke draai, of iets diepere ademhaling dan normaal, een lichtelijk snurkje door een verstopt neusje, ik word van alles wakker. En ik slaap zelf ook heel moeilijk weer in (van wie zou hij het hebben?). Dan nog een hard snurkende man naast je, en het slaaptekort is een feit :) Sinds een maand is hij ook nog om 5 uur klaarwakker en valt niet meer terug in slaap, ondanks dat hij bij mij ligt en het nog hartstikke donker is. Om mezelf nog een béétje tijd te geven zet ik een tekenfilmpje op mijn telefoon op. Zo kunnen we meestal nog een uurtje rekken voor we eruit moeten. Na een uurtje úit bed, is meneer weer doodop (niet zo gek natuurlijk). Dus tijd voor een dutje, om 7 uur 's morgens. Lekker saampjes op de bank, vaak gelukkig 1,5 tot 2 uur bijslapen.

Maar mensenkinderen.. Ik merk dat ik echt mijn slaap hard nodig heb. Ik word chagrijnig, snel aangebrand, kleine pietepeuterige dingetjes maak ik opeens een drama van. En ja, dat zet best wat druk op de relatie met mijn man. Nou heb ik hem al vaker gezegd: schat als ik érg raar doe, ik ben moe moe moe en dan gaan mensen soms wat snauwerig reageren. Maar ruzies zijn helaas lang niet altijd te voorkomen hierdoor. Ik hoop dat onze kleine man gauw weer in zijn eigen bed kan slapen, door gaat slapen én het liefst tot een uurtje of 7. Misschien wil ik wat veel in een keer, maar ooit komt er een tijd dat het beter gaat worden :) Daar hou ik me maar aan vast! En tot die tijd.. samen dutjes doen, papatijd (en voor mij slaap/rusttijd) en soms even de boel de boel laten. Herkennen jullie (slecht slapende mama's) dit?

Nu lees ik net dat jonge ouders in het eerste jaar na de geboorte gemiddeld 44 dagen slaap tekort komen. En dat is gemiddeld. Dus zowel goed slapende baby's, gemiddeld slapende baby's én slecht slapende baby's bij mekaar.. Ik denk dat ik vanavond maar vroeg mijn bed in duik :)