Trauma sensitief opvoeden

[Traumasenitief opvoeden]

Kan de toekomst van u kindje positief veranderen! Want ook baby´s kunnen trauma's oplopen 

Ons verhaal: catho leefde spijtig genoeg al sinds de zwangerschap tot ze 9 weken oud was in geweld door haar biologische vader en voelde constant mijn stress en angst hierdoor was catho overdag toen hij werken was net als mij ontspannen maar s´avonds en s´nachts wanneer de hel er was dan werd catho een huil baby tenzij ik haar dicht bij mij had dan was ze rustig want dit voelde vertrouwd voor haar.

Toen ze 9 weken was en na een geweldadige avond waar er messen bij te pas kwamen en ik klappen kreeg vlak naast het hoofdje van catho was de maat vol voor mij en met de hoognodige spullen zijn we vertrokken naar een vluchthuis waar we na een weekje ons eigen studiotje hadden (een gruwelijk studiotje enorm smerig, kapotte zetels,naalden van spuiten in het prikbord, babybed kapot,..) maar we hadden onderdak en mijn moeder had ons voorzien van de belangrijkste babyspullen en catho sliep toch bij mij in bed en na een grondige poetsbeurt was het er leefbaar en kon ik de scheiding in gang zetten want ik wou ons huisje terug na een maanden lange vechtscheiding hadden we eindelijk ons huisje terug maar de nachtmerrie stopte niet want regelmatig stond hij daar nog ons te bedreigen met een pistool, mij slagen als hij binnen kon de angst bleef maar dus ook voor catho en de politie die doen juist niks! 

Al gauw merkte ik dat catho een super gevoelige baby was die constant in mijn armen wou zijn en s´nachts huilde ze zoveel en het enige dat helpte was haar in mijn armen nemen en liedjes zingen jaren heb ik zo uren in haar kamer gestaan en zelf amper geslapen om overdag dan fulltime van 7 tot 7 van huis te zijn voor te gaan werken want als alleenstaande mama kan je niet anders.

Nadien merkte ik dat catho blokkeerde van mensen die roepen of begon te huilen van mannen die wat op haar vader leek en dit deed mij beseffen dat ze een trauma heeft en ik ben begonnen met trauma sensitief opvoeden wat ik deed was kijken naar haar gedrag bv driftig rond etens tijd een onnodige strijd om nee te zeggen als ze 1 letterkoekje vraagt waneer je aan het koken bent, ik zorgde er hier in huis voor dat catho altijd dicht bij mij kan zijn door bv een speelkeukentje in de keuken te plaatsen,.. s´nachts wanneer ze mij roept of huilt ga ik ze meteen geborgenheid geven, hier in huis wordt nooit geroepen en staat veiligheid en geborgenheid op de eerste plaats en wanneer ze ondeugend is praat ik met haar over de fout die ze heeft gemaakt,vertel ik wat voor gevoelens mij dit geeft en nu verteld ze al automatisch waarom ze dat heeft gedaan,  haar gevoelens en daarover praten staan ook centraal en ze kan dit ook super mooi benoemen en erover praten dit heeft haar doen open bloeien en van haar een sterk, slim en gelukkig meisje gemaakt maar we zijn nog steeds onafscheidelijk en haar vader is niet meer in beeld hij heeft contactverbod en doet ook geen moeite om bezoeken te vragen. nu en dankzij mijn nieuwe partner is onze angst kunnen weggaan want hij gaf ons veiligheid! Catho heeft dankzij hem geleerd dat mannen wel lief zijn en dat een man in de buurt van haar mama niet gevaarlijk is, ze hangt nu enorm hard aan haar pluspapa en is hem na 1,5 jaar uit zichzelf papa beginnen noemen

Hebben wij nog trauma's ja onze littekens staan er nog en ik ga nog iedere week naar de psycholoog maar wij zijn wel gelukkig en vrij! En de band die ik en catho hebben samen door onze rugzak is onbeschrijfelijk en zo uniek.

Nu zijn we super gelukkig en zijn we verlost van onze paniekaanvallen maar in elkaars armen voelen we ons toch nog het beste en achter onze grote fonkelende ogen en glimlach zal er altijd een trauma verschuilt zitten en dat is oke want zelfs met dat trauma zijn we nu onwijs gelukkig en het heeft van ons 2 super sterke vrouwen gemaakt!

Beoordeel nooit een kind of een volwassene op basis van wat je op het eerste gezicht ziet of op basis van hun gedrag dat iets anders is want je weet nooit wat erachter schuilt enkel de dierbaarste personen kennen het echte verhaal en voor het eerst deel ik ons verhaal met de wereld.