Toch een tweede kindje?

Een tweede kindje? 

Jan-Willem wilde graag een tweede kindje. Ik was daar nog niet zo van overtuigd. Ik had namelijk altijd gezegd dat ik maar 1 kindje zou willen (Gilmore Girls voorbeeld) plus ik en mijn zusje hadden continu ruzie. Wat wij onze ouders hebben aangedaan... sorry mam en pap.

Na een periode van veel nadenken en het overleven van de terrorpeuterpubertijd van Riley (hier later meer over) besloten we te gaan voor een tweede kindje. Een broertje of zusje voor Riley zou ons gezin compleet maken. 

Dit keer duurde het wat langer om zwanger te worden. Niet dat ik er de hele tijd mee bezig was maar toch was elke menstruatie weer een domper. 

Begin september gingen we met onze vrienden op vakantie. Jan-Willem was bijna jarig. Wat zou het leuk zijn om een positieve test als cadeau te geven. Ik ging samen met mijn vriendin naar de supermarkt om deze te halen. Wat was ik zenuwachtig. 

Helaas was de test negatief. 

Twee maanden later werd ik niet ongesteld. De test was positief. We waren weer zwanger!

Toen begonnen eigenlijk ook mijn twijfels en vroeg ik me af: Kan ik mijn aandacht en liefde wel verdelen? Hoe kan ik net zoveel van dit kindje houden als van Riley? 

Gelukkig namen deze vragen niet mijn hele tijd in beslag en kon ik er ook van genieten.

Ik werkte in de horeca en kon al vanaf het begin minder werken. Ik werd onwijs misselijk van alle geuren en was heel erg moe. Het werken s avonds naast een nog niet doorslapende peuter brak me op.

Na het vele ziekmelden heb ik het aan mijn collega en leidinggevende verteld. Nu werd er wat meer rekening gehouden. 

Dit keer was ik er van overtuigd dat we een jongen zouden krijgen. Ook nu hadden we voor een pretecho gekozen. Tijdens de echo ging ik op zoek naar een piemeltje. 

Deze kon ik alleen niet te vinden...