Terugblik naar vorig jaar (HG zwangerschap)

Even een reactie op deze. Je 2e berichtje lukt niet om te reageren. Maar blijf vertrouwen op die band. Die is er en ook al is t een periode lastig en anders, dat komt echt weer goed. Mijn zoon gilde t soms uit omdat hij niet naar huis wilde als ik zoveel aan het overgeven was. Hij wilde niet naar mama. Hysterisch was hij en mijn moederhart brak. Was zo bang dat dat niet meer goed ging komen. Ondanks dat hij nog angstig is, en het vertrouwen weer moet krijgen voel ik die band nog/weer tussen ons!

Dank je voor je uitgebreide reactie! Ik denk idd dat ze zo veel mee krijgen... nog veel meer dan wij denken/ beseffen! Thijs is nu 16 maanden maar hangt ontzettend aan mij, dus dat maakt de uitdaging wel groot. Maar tegelijkertijd: hij is zo geweldig en snapt al zo veel (ben uiteraard heerlijk nuchter als het om m'n geliefde ukkie gaat ;)), dat ik hoop dat hij het zo goed mogelijk aan zou kunnen en onze band sterk genoeg is om ook idd dingen uit handen te geven. We zien het wel.. ooit!

Mijn oudste wordt in de zomer 4. Hij was 2,5 toen ik zwanger raakte en net 3 toen hij grote broer werd. Nog jong, maar ze begrijpen al zoveel. Als hij iemand ziet lopen die “gewoon” zwanger lijkt voor hem zegt hij: “ mama die is niet ziek hè met een baby in de buik, jij wel. Hij ziet heel erg het verschil daar in. Helaas kun je ze niet voor alles beschermen en ik had graag gewild dat hij dit niet hoefde mee te maken, Maar Ooh wat is hij een grote trotse broer. En wat is het fantastisch ze samen te zien. Ik hoopte zo dat het een 2e zwangerschap anders zou gaan, of beter. Helaas was het voor mij erger, maar dit is lang niet voor iedereen zo. Hulp van familie om de oudste op te vangen tijdens de zwangerschap was voor mij onmisbaar! Hoe lastig ik het ook vond om hem zo weinig te zien.

Ach wat sneu vooral om je oudste zo te zien! Mag ik vragen hoeveel je kindjes verschillen en hoe oud je oudste dus was toen hij dit meemaakte? Ik heb ook een HG-zwangerschap gehad, en zou dolgraag ooit een 2e kindje willen... Maar het idee van wat ik mijn mannetje dan aandoe vind ik vreselijk moeilijk!