Slechte start!

Op 20 november 2021 mochten wij ouders worden van een prachtig meisje Sarah. Eindelijk was ze er na een hele zware bevalling, waarbij Sarah met haar schoudertje vast zit in mijn bekken. Ze werd geboren met een blauw armpje. Na dat de kinderarts Sarah had beoordeeld mocht ze 10 min bij me liggen om te kijken of dit het huilen op gang zou brengen. Helaas was dit niet het geval en werd ze snel mee genomen. Ze kreeg een beetje extra zuurstof en ze moest aan de monitor. Ik had haar eigenlijk nog helemaal niet gezien, met het persen had ik zoveel druk op mijn ogen gezet dat ik alles dubbel zag. Mijn man ging met Sarah mee naar de kinderafdeling en ik bleef nog in de verloskamer.

 Voordat ik mocht douchen moest ik eerst wat eten maar mijn beschuit met muisjes kon ik niet weg krijgen en de croisant viel ook niet heel lekker. Na het douchen mocht ik naar de kraamafdeling. In het ziekenhuis in Drachten zit de kraamafdeling en de kinderafdeling bij elkaar. Wat was dat prettig want Sarah lag maar 2 deuren verder. Eindelijk kon ik na 2 uur naar haar toe. Sarah was onrustig maar het moment dat ze mijn stem hoorde kalmeerde ze! Ik mocht haar voor de eerste keer het flesje geven. Dit ging heel moeizaam ze vond het moeilijk de speen te pakken en als ze hem had weigerde ze meteen weer. Het ging goed met Sarah dus mischien was het handiger om het op mijn eigen kamer te proberen in alle rust en zodat ik ook op bed kon zitten. Ik was helemaal blij dat ze geen zuurstof meer hoefde en dat ze gewoon bij mij op de kamer kwam. Maar het voeden wou hier ook niet. Ook de verpleegkundige probeerde het op de zij maar Sarah bleef weigeren. In de nacht hebben de verpleegkundigen op haar gepast. Als ze een beetje had gedronken spuugde ze het niet veel later ook alweer uit. Ze kon het niet lekker kwijt worden. Maar dit was normaal na zo'n heftige bevalling ze was waarschijnlijk nog misselijk van de vacuümpomp en moest heel erg bijkomen. Gelukkig was ze een baby van 8 pond dus ze had wat extra's. Na 5 dagen in het ziekenhuis was Sarah een beetje gegroeid en we mochten naar huis. Wat was ik blij! De kraam werd ingeschakeld en ik kreeg een 9e en 10e dag. 

Maar thuis viel het ook tegen Sarah groeide niet maar bleef stabiel. Het drinken bleef slecht gaan en spugen was nu opeens met een boog. Ik vond het vreselijk! De kraamverzorgster liet haar weegschaal bij ons achter en de dag nadat de kraam weg was was Sarah 40 gr afgevallen. Ooh help! dit is niet oke. Omdat iedereen wist van Sarah drink probleem waren de lijntjes kort, we moesten het consultatie bureau bellen. Door corona en prive omstandigheden was er geen arts die Sarah kon zien. Dan maar naar de huisarts. Tsja, wat doen we? ze ziet er gezond uit zei de huisarts, maar ze wou toch overleggen met de kinderarts.

Wordt vervolgd