Slapeloze nachten: daar gaan we weer!
Een positieve benadering van het leven met een newborn
Het is 03:25 als ik dit schrijf. Om 20:46 is onze tweede dochter Cayra ter wereld gekomen. Hoewel ik niet kan slapen ben ik rustig. Ik houd mezelf rustig met de gedachte dat de kleine spruit naast mij toch binnen een uur haar voeding komt halen. Dat klinkt wellicht wat logisch en een tikkeltje neurotisch maar voor wie mijn vorige blogs gelezen heeft heb ik nogal wat voor de kiezen gehad met onze eerste dochter Xoé wat betreft slaap.
Nog voor ik zwanger raakte van Cayra beloofde ik mijzelf één ding: zoals toen, nooit weer. De angst voor het slapen, de slapeloze nachten die voor mijn gevoel met de week erger werden. Het lezen en googlen van tips, boeken, schema’s. Nee. Dit keer niet. Nu gaan we rustig in onze bubbel, nu nemen we alle verlof en tijd die er is, nu gaan we het ‘oké’ vinden. Want dát is goed genoeg!
Ze ligt vredig naast mij in het bakje, ze ademt, snikt, kreunt en … slaapt. Meid wat doe je het goed… en als je wakker wordt zo binnen het uur of misschien wel 2 dan vieren we dat met mijn linkerboob en als je nog honger hebt daarna ook nog de rechter 😉.
Benieuwd naar Cayra haar bevallingsverhaal? Stay tuned ✨