Sijmen's ziekenhuisperiode

Sijmen had nog een glucoseinfuusje toen hij naar de medium care ging en een sond. Het infuusje mocht er al snel uit, want hij kon zijn glucose zelf mooi omhoog houden. Na 24 uur ze goed omhoog te houden hoefde hij ook niet meer gecontroleerd, dus die prikken hoefde niet meer zo fijn!

 In deze periode is sijmen ziek maar ik zelf werd ook ziek dat zal ik ook in de blogs vertellen want het liep tegelijkertijd. 2 dagen na mijn keizersnede werd ik al ontslagen. Ik was zelf erg van slag toen ze mij dit kwamen vertellen. Ik dacht hoe moet ik het allemaal doen en hoe kom ik heen en weer naar mijn kindje, we hadden namelijk geen auto. Ik kon zelf nog maar amper lopen. Sijmen deed het verder wel goed. En savonds zijn we voor het eerst naar huis gegaan met een lege maxi cosi en heel veel tranen. Zelf moe en geen honger hebben we voor wat voor de tv gehangen en geslapen. Oja en kolven want dat kon ik wel voor hem doen. Gelukkig van mijn vader zo lief om zijn auto aan ons uit te lenen. Zo dat we zelf heen en weer kunnen iedere dag. 

Smorgen gingen we weer terug naar ons kindje. Daar lig je dan helemaal alleen zonder ons, maar zo blij dat ik weer bij je ben. De dag verloopt rustig wij zitten bij jou en geven iedere ronde de voeding al veel zelf eet je niet en aan leggen is al helemaal niks. Je raakt meteen in paniek en lijkt niet te snappen wat je moet doen met die borst. De fles van 17u slaan we over om thuis even wat te eten. Thuis voel ik mij niet echt lekker. Snel eten en weer terug dat is wel erg krap tijd en vermoeiend. We geven weer een fles en schone luier. We zitten nog even bij je en gaan dan terug naar huis. Thuis voel ik me echt slecht en ik heb koorts. We bellen het ziekenhuis maar die zeggen neem maar rust en een paracetamol. Amper geslapen en doodziek. Wij bellen al vast naar de kraamafdeling. Ik mag wel even langs komen. Ze doen wat onderzoeken. Daarna gaan we nog langs sijmen. Ik krijg antibiotica en het zal wel beter gaan. Verder die dag zitten wij weer bij sijmen en geven zijn flesjes. Echter gaat het savonds echt niet beter. Smorgens denkt ivar ik vind het wel mooi geweest en belt de verloskundige. Die komt smorgenvroeg langs. Zij vindt het ook niet goed en ik heb nog steeds koorts. Ze belt het ziekenhuis en zegt dat ze me moeten opnemen. Daar gaan we weer terug naar het ziekenhuis. 

De verpleegkundige komt mij opnemen. Ze is duidelijk niet blij en vind het onzin en dat laat ze ons zeer duidelijk merken. Verdrietig en ziek zit ik er dan weer. Ik krijg een infuus met vocht en 3x per dag antibiotica via infuus. Daarna mogen we naar ons kindje. Wel fijn dat ik nu een stukje dichterbij hem ben de gang door en daar ligt hij. Als we bij hem aan komen zien we dat hij op zijn buikje op een blauw gelicht matje ligt. Wat is dit nu weer, denk wij samen waarom? We vragen het aan de verpleging. Gisteren avond vond een van hun hem toch wel wat geel. Zij liet zijn bilirubine checken. Zonder dit aan ons te melden en die was toch wel iets verhoogd.

Daar zit je dan op de medium care ziek en met koorts, verdrietig en ongehoord. Ik hang aan een infuus en een kindje op een blauw matje die je nu niet mag vast houden want hij moet zoveel mogelijk op het matje blijven.