Net maat 56 en... al erg actief

Mijn kleine Senna werd geboren op 21 maart, 15 dagen te vroeg en ze woog 2885 gram en 47 cm! De bevalling was super verlopen, alleen op mijn ruggenprik na, die niet zijn werk deed helaas... om 19.16u was ze er dan eindelijk...ze lag op mijn buik , maar ze huilde niet... pets onder de voetjes kreeg ze meerdere malen, ze deed nog niet echt huilen maar een beetje kreunen... ze keken of ze een goed reflex had, nou niet, dus ze liet haar armpje weer net zo hard vallen als die opgetild werd.... Senna werd bij mij vandaan gehaald ik schrok enorm want ze zeiden ook niks...ze waren druk met haar bezig maar ik kon niks zien. Iedereen stond MIJN kleine meisje en ik hoorde ook niks grrr. Ik denk dat het in het echt 5 min hooguit was maar het is voor mijn gevoel een half uur geweest... maar er kwam een klein huiltje heel lief en schattig. Yes het was goed....

In de dagen erna huilde ze nog niet echt ik dacht heerlijk zo een baby maar ondertussen dacht ik ook 'Uhmm' zal dan alles zo moeizaam gaan? Ben ik dadelijk 100u in de week bezig met fysio en logopedie en de hele rattaplan?

Nou niets is minder waar, Senna was inmiddels 3 weken... papa had haar in bed gelegd, maar ik kon het niet laten om na een halfuurtje nog héél even te gaan kijken! Ik kom binnen en zie dat Senna op haar rechter zij ligt... GVD was het eerste wat in me op kwam. Ik leg haar snel op haar ruggetje neer en loop tierend en foeterend na beneden... en begin meteen te zeuren tegen manlief. 'En waarom heb je Senna op haar zij gelegd dat mag niet en als ik nou niet was gaan kijken was ze misschien wel wiegendood geweest...' Mijn vriend onderbreekt me en zegt, 'lieve schat ik heb haar op haar rug in bed gelegd....' en ik ga aan het denken... Het is mijn eerste kindje dus ik weet het allemaal nog niet zo wat normale leeftijden zijn voor wanneer ze iets doen. Ik zeg het zal wel.... voordat ik naar bed ging, ben ik nog een keer gaan kijken en je raadt het nooit: MADAME is weer op haar zij gaan liggen, 3 weken en dan al proberen om te rollen? Ik heb maar 2 handdoeken opgerold en onder haar matrashoesje gelegd, zodat ze niet meer kon omrollen. Pffff...

4,5 week omdat het volgens CB goed is om je kleine af en toe op haar buik te leggen, luister OOK ik braaf en doe dat zo nu en dan... dus ook wanneer Senna 4,5 week is, leg ik Senna op haar buik in de box. Ik moet ff wat pakken in de keuken, dus ik loop naar de keuken en sta in de koelkast te gluren... maar dan hoor ik een harde bonk vanuit de kamer. Ik schrik me wezenloos en ren snel naar de huiskamer.....en wat denk je... mevrouw ligt met grote o gen en een dikke big smile met haar kop tegen de spijlen aan en jawel op haar rug! Omgedraaid van haar buik naar haar rug.... Ik denk 'ach 't zal wel zijn omdat ze zo druk aan het stampen was met haar voetjes en benen.... en leg haar weer terug op haar buik en ga zitten op de bank'. Ja, want stel dat ze het nog een keer doet, dan moet ik het natuurlijk wel gezien hebben... Ik blijf gefocust kijken en ja hoor, spartel spartel, duw, druk weet ik veel wat ze allemaal aan het doen is, maar nog geen 2 minuten en het is 'POK' en madame ligt weer op haar rug... Het was dus geen toeval?! Dezelfde week moest ik na CB en ze vroegen wat ze allemaal al kon en ik zeg vol trots, ze draait zichzelf om van haar buik naar de rug. En wat denk je, die stomme doos gelooft mij gewoon niet!! Grr ja, ik ben ook de enige die het gezien heeft. Jammer! Ach, we gaan het bewijzen na urenlang filmen en opletten heb ik het op film gekregen, welliswaar in week 6 pas, maar het staat erop...

Dan nog zoiets. Een baby van 9 weken houd je meestal nog liggend in je armen of af en toe een beetje zittend voor je. Maar denk je nu echt dat Senna wil liggen bij je? No way, geen denken aan. Zitten en goed haar best doen om zelf te zitten en help ik haar niet of leg ik haar neer op mijn arm, nou dan krijg ik het te horen, ze krijst het dan uit alsof de wereld vergaat. Mevrouw moet haar zin hebben en houdt echt pas op met huilen wanneer ik haar help met zitten. Nou dan ben ik de beroerdste niet om dat niet te doen, dus ik doe dat maar wat denk je aan 456 kanten geklaag dat ik dat doe bij Senna, want het is slecht voor haar... Nou uhh sorry hoor dan doe ik het niet meer ... Wel dus helaas. Na 12 weken is het zitten ook niet meer leuk, mevrouw wil staan ... Ze is op de dag dat ze precies 3 mnd was, gaan staan of ja, het kwam heel raar. Ik wou haar laten zitten maar ze hield haar benen stijf zodat ze niet kon zitten... Liggen dan? en ja dat was gillen brullen krijsen, ja uhh ga dan zitten... Nee benen stijf, ik zet haar recht op haar beentjes en ze staat.... big smile komt te voorschijn en vele praatjes! Zo dan, kijk mama dat wou ik en zie hoe goed ik t kan! Ach het is vast eenmalig. Ze is nu 13 weken en doet enorm haar best om zoveel mogelijk te staan en als ze zit, zichzelf optrekken om te gaan staan... Heel irritant want ze zit niet meer bij je stil... tenzij ze slaapt. Pfff, ik dacht dat ik nog een lief klein baby'tje had maar ze wil ook zo veel de uk, net maat 56. 'Aait van haar buik naar rug...'