RS-virus: van huisarts naar intensive care

De kraamweek van Morris verliep redelijk goed. Op wat problemen met drinken na (hij dronk steeds iets te weinig en kwam niet voldoende aan) was het echt een tevreden ventje en hij sliep veel. Onze focus zou de komende periode liggen op het aankomen en voldoende drinken. De kraamhulp ging weg en twee dagen later stopte Morris met drinken. Hij dronk helemaal niets meer. In de loop van de dag werd hij ook een beetje verkouden, maar nog niet iets waar wij ons zorgen over maakten. Na 13 uur geen druppel meer te hebben gedronken, besloten we de huisarts maar eens te bellen. Dit dachten we nog mooi net voor 17:00u te doen, zodat we, mochten we langs moeten komen, niet naar Nijmegen (30 minuten rijden) hoefden. Dus daar gingen we, naar de huisarts in ons eigen dorp, konden we daarna Sev ophalen op het KDV. Maar de huisarts twijfelde en stuurde onze toch door naar de spoedeisende hulp in Nijmegen. Sev snel opgehaald en naar opa en oma gebracht, wij naar Nijmegen. Daar werd Morris aan de monitor gelegd. Zijn waardes, met name de saturatie, was niet goed. Ze twijfelden nog of het apparaat het niet goed kon meten, hij af en toe ademstops had of dat er misschien toch wat anders aan de hand was. We moesten dus een nachtje blijven ter observatie. Een van ons kon steeds bij hem blijven en ook blijven slapen. Maar vanaf dit moment ging Morris steeds verder achteruit. Hij werd echt snotterverkouden en zat helemaal dicht. En omdat baby's niet door hun mond ademen, kreeg hij steeds meer moeite met ademhalen. We hebben vier dagen op de kinderafdeling gelegen, maar zijn toestand verslechterde alleen maar, totdat hij té hard moest werken om zelf nog te kunnen ademen. Hij kon zelfs niet meer huilen, daar was hij te vermoeid voor. We kregen de mededeling dat hij met de ambulance naar de kinder IC in het Radboud gebracht zou worden en dat hij daar hoogstwaarschijnlijk geïntubeerd zou worden, zodat zijn ademhaling overgenomen kon worden en hij alle energie kon gebruiken om het RS-virus uit zijn lijfje te krijren. Dit gebeurde ook. Bij aankomst werd hij gelijk in slaap gebracht en geïntubeerd. Dit was heel heftig om te zien, maar ik ben blij dat ik erbij ben gebleven. Hem alleen achter laten voelde niet goed. Zo heeft hij een aantal dagen geleden op de IC. Ik vond het zó moeilijk dat we hem niet vast konden houden. Hij huilde zonder geluid, vanwege de tube, mijn hart brak ervan. We gingen naar huis zonder ons kind, dit ging echt zó tegen mijn gevoel in. Maar het kon niet anders. Gelukkig had Morris niet heel veel nodig en konden ze op dag 4 al starten met het afbouwen van de zuurstof en de ademondersteuning. Hij mocht toen ook eindelijk weer even bij mij liggen, dat was zo fijn na een paar dagen je eigen kind niet vast te kunnen houden. We zijn zeker 1,5 uur blijven zitten samen. Op dag 5 mocht de tube er eindelijk uit en kregen we weer een klein beetje ons kind terug. Het was nog even spannend of dit allemaal goed bleef gaan, maar gelukkig was dit het geval. Daarna gingen we alweer snel terug naar de kinderafdeling in het CWZ. Hier zijn we nog zeven dagen geweest om verder aan te sterken voordat we naar huis mochten. In deze periode was hij heel onrustig, huilde extreem veel en had duidelijk ergens last van (maar wat dan?). Hij kreeg nog een beetje extra zuurstof en een sonde. We gaven hem altijd een deel van de fles, totdat hij niet meer wilde drinken of hier te moe voor was en de rest kreeg hij dan via de sonde. Na vijf dagen kon de zuurstof eraf en deed hij het weer helemaal zelf! Wij hebben in het ziekenhuis geleerd hoe we sondevoeding konden geven, zodat we hier thuis mee verder konden gaan. Dan wisten we zeker dat hij voldoende binnen kreeg om aan te kunnen sterken.

Inmiddels zijn we 1,5 week thuis. Morris is helemaal hersteld van het RS-virus. Wel blijft hij nog heel veel huilen. Daarvoor zijn we een traject gestart voor koemelkallergie en reflux. Sinds een aantal dagen drinkt Morris zelf weer zijn flessen leeg, dus vandaag is de sonde eruit gegaan! We hopen dat hij snel kan ontspannen, zodat we kunnen gaan genieten van ons gezinnetje van vier!

Wil je meer weten? Ook over het koemelkallergie en reflux traject? Volg dan ons verhaal op Instagram via @bijsas_ .